چگونه کمر خود را باریک کنیم؟_665a4ae0d1f53.jpeg

چگونه کمر خود را باریک کنیم؟

راز داشتن کمر باریک چیست؟ بهترین ورزش برای کمر باریک و رسیدن به تناسب اندام کدام است؟ چگونه سایز دور کمرم را کم کنم؟ کدام رژیم غذایی باعث آب شدنِ چربی‌های شکم و پهلوهایم می‌شود؟ این‌ها سوالاتی‌ست که همه ما نزدیک عید یا نزدیک به یک جشن و مهمانی در اینترنت جستجو می‌کنیم. حتی برخی از افراد به دنبال باریک شدن کمر در یک هفته هستند که متاسفانه در این زمان کوتاه نمی‌توان به نتیجه رسید.

در این مطلب از فیتامین بهترین راهکارها و ورزش برای کمر باریک و اندام زیبا را معرفی خواهیم کرد. بنابراین برای رسیدن به کمر باریک و شکم صاف، با ما تا انتهای مطلب، همراه باشید.

چگونه می‌توانم کمرم را باریک کنم؟

کاهش سایز کمر خواسته و آرزوی اکثر افراد هست! اما راه برآورده شدن این آرزو آنقدرها هم سخت نیست، بلکه اصول ساده‌ای دارد. نکته‌ی اصلی در رسیدن به کمر باریک، اصلاح سبک زندگی و پیدا کردن یک سبک زندگی ورزشکاری است. موارد زیر در رسیدن به هدف‌تان خیلی مهم هستند.

  • تغذیه مناسب و سالمی داشته باشید؛
  • تحرک و ورزش کافی داشته باشید؛
  • استرس و اضطراب‌تان را کنترل کنید، چراکه خودش به تنهایی عامل تجمع چربی است؛
  • به ریکاوری و خواب خود توجه کنید!

مواردی که نام بردیم همه راز و رمز رسیدن به کمر باریک بود، که در ادامه‌ی مطلب، این موارد را به طور مفصل برای‌تان توضیح می‌دهیم. اما باید بدانید که بهترین تغذیه و ورزش برای کمر باریک، برای هرکس می‌تواند متفاوت باشد. بنابراین توصیه می‌کنم برنامه اختصاصی خودتان را داشته باشید. می‌توانید برنامه ورزشی غذایی خود از مربیان فیتامین دریافت کنید.

برنامه ورزش برای کمر باریک شدن

خیلی از افراد فکر می‌کنند که دراز نشست باعث تخت شدن شکم می‌شود و دیگر نیازی به انجام تمرینات دیگر نیست. ولی درواقع داشتن یک برنامه تمرینی مناسب و هدفمند برای رسیدن به تناسب اندام لازم و ضروری است. در این قسمت یک نمونه برنامه‌ی ورزش برای کمر باریک را ارائه می‌دهیم.

نام حرکتتعداد و تکرار
اسکوات و مورب ایستاده۳ ست ۱۲ تایی
لانگ به عقب چرخش کمر ۳ ست ۱۲ تایی
شنا سوئدی عنکبوتی تناوبی ۳ ست ۱۲ تایی
کرانچ پهلو خوابیده۳ ست ۱۲تایی
کرانچ پا صاف ضربدری ۳ ست ۱۲ تایی
چرخش روسی۳ ست ۱۵ تایی
کرانچ تاچ پا ۹۰ درجه۳ ست ۱۲ تایی
پلانک پهلو ۳ ست ۱۵ ثانیه ای
جاگینگ ۴ ست ۱ دقیقه ا

برنامه غذایی مناسب برای باریک شدن کمر

علاوه بر ورزش برای کمر باریک، داشتن یک برنامه غذایی هدفمند هم بسیار مهم و ضروری است. اکنون یک نمونه برنامه غذایی سه روزه برای باریک شدن کمر می‌آوریم. این برنامه مناسب شخصی است که مقداری اضافه وزن دارد و قصد دارد به اندام ایده آل و کمر باریک‌تری برسد.

برنامه غذایی روز اول

صبحانه (۲۹۰ کالری)نان تُست با نرگسی (تخم مرغ و اسفناج) + ۱ عدد سیب متوسط + چای بدون قند و شکر
میان وعده اول (۲۱۴ کالری)۱ فنجان ماست کم چرب + ۱ فنجان تمشک (یا یک واحد خشکبار)
ناهار (۳۴۵ کالری)سالاد سزار شامل سینه مرغ و سبزیجات مختلف فراوان
میان وعده دوم (۲۲۱ کالری)یک چهارم فنجان بادام زمینی
شام (۴۱۰ کالری)۳ فنجان سوپ سبزیجات پخته شده + نصف نان تافتون + نصف فنجان هوموس
  • کالری کل روز: ۱۴۸۰ کالری، ۶۲ گرم پروتئین، ۱۵۳ گرم کربوهیدرات، ۴۱ گرم فیبر، ۷۶ گرم چربی

برنامه غذایی روز دوم

صبحانه (۲۹۰ کالری)املت با دو تخم مرغ و گوجه + نصف نان + ۱ عدد پرتقال یا سیب متوسط + چای بدون قند و شکر
میان وعده اول (۲۱۴ کالری)۱ فنجان ماست + ۲ قاشق چای‌خوری دانه چیا + یک واحد میوه
ناهار (۳۲۴ کالری)۱ بشقاب پاستا کم چرب با سینه مرغ
میان وعده دوم (۴۶ کالری)یک و نیم فنجان ذرت بو داده (پفیلا)
شام (۶۳۰ کالری)دو فنجان هوموس با نصف نان
  • کالری کل روز: ۱۵۰۴ کالری، ۶۲ گرم پروتئین، ۱۲۲ گرم کربوهیدرات، ۳۳ گرم فیبر، ۹۲ گرم چربی

برنامه غذایی روز سوم

صبحانه (۲۹۰ کالری)نان تُست با نرگسی (تخم مرغ و اسفناج) + ۱ عدد سیب متوسط + چای بدون قند و شکر
میان وعده اول (۲۱۰ کالری)۱ عدد موز متوسط + ۱ قاشق غذاخوری کره بادام زمینی
ناهار (۳۲۴ کالری)خوراک عدسی با نصف نان
میان وعده دوم (۱۵۹کالری)یک و نیم فنجان ماست + ۱ فنجان تمشک + ۲ قاشق چای‌خوری دانه چیا
شام (۴۴۶ کالری)ساندویچ مرغ با سالاد کاهو و گوجه 
  • مجموع کالری روز: ۱۴۲۹ کالری، ۵۸ گرم پروتئین، ۱۶۳ گرم کربوهیدرات، ۳۵ گرم فیبر، ۷۷ گرم چربی

نکات غذایی و ورزشی برای داشتن کمر باریک

باریک کردن کمر، اتفاقی نیست که بتوان با یکی دو ترفند به آن رسید؛ بلکه یک سبک زندگی خاص را از شما می‌طلبد! نوعی سبک زندگی که در آن همه چیز از تغذیه گرفته تا تحرک و ورزش و حتی روحیه شما و مقدار خواب‌تان باید استاندارد باشد. در ادامه چند مورد از نکات غذایی و ورزش برای کمر باریک را به شما خواهیم گفت.

راز داشتن کمر باریک

تغذیه خیلی خیلی مهم است!

غذایی که برای خوردن انتخاب می‌کنید، بیشتر از هر چیز دیگری روی اندام‌تان تاثیر دارد. خیلی خلاصه بخواهیم بگوییم: زمان آن رسیده است که غذاهای ناسالم حذف شود و به سالم‌خوری روی آورید.

سالم خوری درباره کم خوردن نیست، بلکه درباره انتخاب مواد غذایی باارزش و در عین حال توجه به کالری آن‌هاست. مهم است وعده‌های غذایی سالم و متعادلی داشته باشید که نیازهای‌تان را برطرف کند، به شما انرژی بدهد و در عین حال کالری آن کنترل شده و در محدوده مجاز باشد.

اصلا لازم نیست که همه چربی‌ها را حذف کنید!

بسیاری افراد وقتی تصمیم به لاغر کردن شکم می‌گیرند و ورزش برای کمر باریک را شروع می‌کنند، در اولین قدم چربی را به کل حذف می‌کنند! این کار کاملا اشتباه است. دریافت مقدار کافی چربی سالم برای یک رژیم غذایی متعادل ضروری است و در واقع می‌تواند به کاهش وزن شما کمک کند. منظور از چربی سالم، آووکادو، آجیل، زیتون، روغن کنجد، روغن ماهی، دانه سویا و.. است.

به خودتان گرسنگی ندهید!

در کنار ورزش برای کمر باریک احتیاجی نیست به خود گرسنگی دهید و آنقدر کم بخورید که به شما فشار بیاید. بلکه لازم است با بالا بردن پروتئین و فیبر دریافتی احساس سیری و گرسنگی خود را کنترل کنید و یک سری میان وعده‌های سالم مثل میوه و یا آجیل با خود داشته باشید که وقتی احساس گرسنگی داشتید از آن‌ها میل کنید. این میان وعده‌ها کالری پایینی دارند و در عین حال سالم هستند.

زیاد آب بنوشید!

خیلی اوقات این غذاها نیستند که کمر ما را پهن کرده، بلکه نوشیدنی‌هایی که می‌خوریم، مقصر هستند! نوشیدنی‌هایی مثل نوشابه، قهوه شیرین شده، آبمیوه‌های کارخانه‌ای و… کالری بسیار بالایی دارند.

وقتی برای رسیدن به کمر باریک تلاش می‌کنید تمام این موارد را حذف کنید، و به‌جایش آب بنوشید. آب ساده بهترین جایگزین است، زیرا به عملکرد سیستم گوارش کمک می‌کند، پوست‌تان را شفاف می‌کند و بدن را هیدراته نگه می‌دارد. اگر میلی به نوشیدنِ آب ساده ندارید، آب را با برگ نعناع یا لیمو طعم‌دار کنید.

حتما تمرین هوازی انجام دهید!

واقعیت این است که چیزی به اسم لاغری موضعی وجود ندارد و برای رسیدن به کمر باریک باید کاهش وزن کلی داشته باشید. خوشبختانه یک راه عالی برای کالری سوزی، تمرین هوازی است. ما ورزش‌های هوازی را به همه توصیه می‌کنیم.

دویدن، رقص، شنا و دوچرخه‌سواری همگی نمونه‌های بسیار خوبی از تمرین هوازی هستند که اغلب رایگان و بدون هزینه‌اند! این ورزش‌ها هم برای کاهش وزن و هم برای افزایش سلامتی و بهبود روحیه بسیار موثر عمل می‌کنند!

ورزش برای باریک شدن کمر

از تمرین قدرتی غافل نشوید!

در مسیر ورزش برای کمر باریک و کاهش وزن، تمرینات قدرتی یک اصل ضروری است. از هر مربی که بپرسید این را به شما خواهد گفت؛ اما چرا اینقدر انجام دادن تمرینات قدرتی مهم است؟

عضله یک بافت فعال است، به این معنی که حتی وقتی در حال استراحت نشسته‌اید هم کالری مصرف می‌کند. هرچه عضله بیشتری داشته باشید، در زمان استراحت کالری بیشتری می سوزانید، متابولیسم شما بالاتر است؛ انگار که در مسیر رسیدن به کاهش وزن سوار آسانسور شده‌اید!

خبر خوب این که، مانند هوازی، تمرینات قدرتی هم به اَشکال مختلفی انجام می‌شود. وزنه زدن در باشگاه یکی از شکل‌های تمرین قدرتی است. اگر باشگاه را دوست ندارید می‌توانید از بندهای مقاومتی یا وزن بدن خود هم برای تمرین قدرتی استفاده کنید و در خانه ورزش برای کمر باریک را انجام دهید.

تمرینات هیت

اگر با تمرینات هیت آشنا باشید، می‌دانید که برای کاهش وزن و کاهش سایز دور کمر چقدر فوق العاده و موثر عمل می‌کنند! تمرینات هیت به معنای تمرینات هوازی پرفشار است؛ به این معنا که در مدت کوتاه یک تمرین هوازی متناوب بسیار انجام می‌دهید، که کالری سوزی بالایی دارد.

روی عضله سازی در قسمت سینه و لگن تمرکز کنید!

ورزش برای کمر باریک شدن

برای اینکه کمر شما باریک‌تر به نظر برسد، در عین حال که تمرینات هیت و کاردیو انجام می‌دهید برای عضله سازی و فرم دادن به عضلات بالاتنه و پایین تنه هم تلاش کنید. هرچه عضلات سینه‌ای، سرشانه و زیربغل شما حجیم‌تر باشد کمر شما باریک‌تر و لاغرتر به نظر می‌رسد. به همین ترتیب عضلات پایین تنه مثل باسن و چهارسر ران را هم به خوبی تمرین دهید تا حجم بگیرند و یک فرم ساعت شنی در بدن شما ایجاد کنند.

سخن پایانی

برای رسیدن به یک اندام زیبا و کمری باریک باید یک برنامه غذایی ورزشی مناسب و هدفمند داشته باشید و تغییراتی در سبک زندگی خود ایجاد کنید. با کمی تغییر و تلاش، هم به سلامتی و شادابی خود کرده اید و هم یک اندام متناسب برای خود ساخته اید. در این مطلب انواع راهکارها را برای چربی سوزی شکم گفتیم و یک نمونه برنامه غذایی و ورزش برای کمر باریک هم ارائه دادیم.

منبع: femniqe – eatingwell

درمان پای پرانتزی با ورزش و حرکات اصلاحی_665a4adb2d29d.jpeg

درمان پای پرانتزی با ورزش و حرکات اصلاحی

آیا واقعا با حرکات اصلاحی پای پرانتزی می‌توان این ناهنجاری را درمان کرد؟ شاید باورتان نشود، اما خودتان می‌توانید به‌راحتی درمان پای پرانتزی‌تان را شروع کنید! پای پرانتزی، شکلی ناهنجار دارد و خیلی‌ها با ظاهر منحنی شکل پای‌شان مشکل دارند، اما اصلا نگران نباشید؛ چون راه‌های زیادی برای برطرف کردنِ این مشکل وجود دارد.

اگر شما هم کمی به وضعیت پاهای‌تان شک دارید و حس می‌کنید که فرم غیرطبیعی و پرانتزی‌شکل دارد، حتما با ما همرا شوید. در این مطلب از فیتامین قرار است راه‌های تشخیص پای پرانتزی را بگوییم و بهترین حرکات اصلاحی پای پرانتزی را معرفی کنیم.

معرفی ناهنجاری پای‌ پرانتزی به زبان ساده

پیش از شروع درمان پای پرانتزی و انجام حرکات اصلاحی و ورزش لازم است بدانید که این عارضه، یک ناهنجاری اسکلتی‌ست و به حالتی گفته می‌شود که زانوها به سمت خارج مایل شده ‌‌باشد و پاهای فرد به‌صورت خمیده و کمانی به‌نظر برسد؛ طوری‌که وقتی مچ پاها به‌هم نزدیک باشد، زانوی‌های فرد به‌هم نمی‌رسد. این‌ حالت در کودکان زیر سه سال شایع است، ولی بعد از آن احتیاج به مداخله پزشکی دارد و باید اصلاح شود.

پای پرانتزی

علت پرانتزی‌شدن پاها چیست؟ و چطور آن را تشخیص دهیم؟

عوامل و دلایل مختلفی در بروز این مشکل دخیل است. در اینجا پیش از پرداختن به راهکارهای درمان پای پرانتزی به تعدادی از مهم‌ترین دلایل انحنای پا اشاره می‌کنیم.

  • بیماری‌های استخوانی
    برخی بیماری‌های استخوانی موجب ناهنجاری پای‌ پرانتزی می‌شوند و با درمان آن‌ها شکل زانوها و پاها اصلاح خواهد شد. بیماری‌هایی از جمله:
    • بلانت
    • روماتیسم
    • نرمی استخوان
    • پوکی استخوان
    • آرتریت روماتویید
    • عدم هماهنگی در صفحه رشد
    • صافی کف‌پا بیش از ۹۰درجه
    • ضربه واردشده به صفحه رشد
    • هر صدمه درمان‌نشده، مثل پارگیِ کپسول زانو، پارگیِ رباط یا بدجوش‌خوردنِ شکستگیِ استخوانِ ران
  • ژنتیک
    گاهی دلیل بروز ناهنجاری پای‌ پرانتزی زمینه ارثی دارد و ربطی به عوامل خارجی ندارد، اما نگران نباشید؛ هر علتی که داشته‌ باشد، علم پزشکی و ورزشی به این راحتی‌ها تسلیم نمی‌شود. این عارضه می‌تواند با حرکات اصلاحی پای پرانتزی و یا دیگر روش‌های درمانی رفع شود؛ در نهایت اگر شدت داشته باشد، راه‌های زیادی برای درمان آن پیدا خواهد شد.
  • عادات رفتاری غلط
    بله؛ بعضی از رفتارها و عادات ما می‌تواند روی شکل بدن و حتی فرم پاهای‌مان چنین تاثیری بگذارد؛ مثل این مواردی که به آن‌ها اشاره می‌کنیم.
    • الگوی راه رفتن غلط
    • زود راه افتادن کودک
    • بدنشستن و بد ایستادن
    • استفاده از پوشک‌ حجیم برای نوزاد
    • اضافه وزن و چاقی و درصد چربی بالا

نحوه تشخیص ناهنجاری پای پرانتزی

به دو صورت می‌توانید این ناهنجاری را در خود و دیگران تشخیص دهید و برای درمان آن با حرکات اصلاحی پای پرانتزی اقدام کنید.

  • خودتان زانوها را بررسی کنید!
    یکی از راه‌های تشخیصِ این عارضه این است که در حالت ایستاده، بدونِ منقبض‌کردنِ عضلات، قوزک پاهای‌تان را به‌هم بچسبانید.
    سپس فاصله بین زانوهای خود را اندازه‌گیری کنید. اگر فاصله دو زانوی شما از هم زیاد باشد و یا آن‌ها را مثل حالت کمان مشاهده کنید، ممکن است به این ناهنجاری دچار باشید.
    • شدت پای پرانتزی چندین درجه دارد: خفیف، کم، متوسط و شدید. فاصله بین دو کندیل (لقمه‌های برجسته و مجزای انتهای استخوان ران) خارجی ران
      • درجه اول : کمتر از ۲٫۵ سانتی‌متر
      • درجه دوم : بین ۲٫۵ تا ۵ سانتی‌متر
      • درجه سوم : بین ۵ تا ۷٫۵ سانتی‌متر
      • درجه چهارم و شدید : بیش از ۷٫۵ سانتی‌متر
  • فقط توسط پزشک انجام می‌شود!
    شما می‌توانید با نگاه‌کردن به پاهای خود یا کودک‌تان بدون جوراب یا شلوار، بینید که آیا دچار این ناهنجاری هستید یا نه، ولی تشخیص نهایی را پزشک می‌دهد و حتی گاهی لازم است عکس رادیوگرافی هم گرفته شود. مراجعه به پزشک در موارد زیر ضروری است:
    • دچار زانو درد شده‌اید؛
    • نمی‌توانید به‌راحتی راه بروید؛
    • ناهنجاری یک پا بیشتر است؛
    • شدت عارضه خیلی شدید باشد؛
    • وضعیت پاها در حال بدترشدن است؛
    • پس از سه سالگی کودک هنوز زانوها اصلاح نشده باشد.
حرکات اصلاحی پای پرانتزی

چطور پای پرانتزی را درمان کنیم؟

درمان پای پرانتزی چندین راه دارد. روش درمانی شما به میزان و درجه ناهنجاری و همچنین تشخیص پزشک‌تان بستگی دارد. در این قسمت انواع روش‌های درمان پای پرانتزی را معرفی خواهیم کرد.

درمان پای پرانتزی با جراحی

در بعضی از موارد خاص، این عارضه فقط با عمل جراحی اصلاح می‌شود؛ البته جراحی، خطرناک و پرهزینه است.

پس بهتر است که به عمل جراحی، به‌عنوان اولین راهِ‌حل نگاه نکنید؛ زیرا عوارضی در پی دارد و با این خطرات سراغ‌تان می‌آید:

  • آسیب عصبی
  • عفونت استخوان
  • زخم‌های ناخوشایند
  • احتمال استفاده از گیره‌ها و قلاب‌های فلزی داخل پا
  • صاف‌شدن، شکستن یا برداشتن قسمت‌هایی از استخوان‌های خاص در حین عمل

درمان پای پرانتزی بدون جراحی

درمان پای پرانتزی به علت آن بستگی دارد، ابتدا دلیل آن تشخیص داده می‌شود و سپس درمان مناسب اتخاذ می‌شود.

  • کفش طبی یا کفی طبی
  • کاهش وزن و لاغری
  • درمان بیماری زمینه‌ای (درمان نرمی استخوان)
  • رژیم غذایی غنی از ویتامین‌های ضروری برای استخوان
  • تصحیح عادات رفتاری غلط و همین‌طور پرهیز از چهارزانو نشستن
  • ورزش (بدنسازی، یوگا، پیلاتس، ماساژ) و حرکات اصلاحی و تقویت عضلات ضعیف

ویدیو درمان پای پرانتزی با ورزش

بهترین حرکات اصلاحی پای پرانتزی برای درمان این عارضه

اکنون وقت آن رسیده که چندین حرکت برای بهبود پای پرانتزی آموزش دهیم. انجام این حرکات به درمان فرم پای شما کمک زیادی می‌کند. ضمنا این را به خاطر داشته باشید که بهترین راهکار برای درمان این مشکل، داشتن یک برنامه اصلاحی اختصاصی است. برنامه ای که باتوجه به شرایط جسمی خودتان طراحی و تنظیم شده باشد. می‎‌توانید برنامه خود را همین حالا از کارشناسان ورزشی فیتامین دریافت کنید.

۱. حرکت بالا آوردن پا

درمان پای پرانتزی

نحوه انجام حرکت

  • روی زمین به پهلو دراز بکشید، تمام بدن باید در یک راستا باشد؛
  • پای چپ را تا جایی‌که می‌توانید بالا بیاورید؛
  • بالاتنه‌تان ثابت باشد و حرکت نکند؛
  • ۵ ثانیه در این حالت بمانید و سپس پای‌تان را پایین بیاورید؛
  • این حرکت را برای هر پا در ۲ ست ۱۰ تایی انجام دهید.

۲. حرکت پل باسن

درمان پای پرانتزی

نحوه انجام حرکت

  • به پشت روی زمین دراز بکشید؛
  • زانوهای‌تان را تا ۹۰ درجه خم کنید؛
  • باسن‌تان را به‌آرامی بالا بیاورید و در موقعیت حرکت پل باسن قرار بگیرید؛
  • موقع انقباض عضلات سرینی حدود ۲ ثانیه در همان حالت بمانید؛
  • وقتی انجام این حرکت برای‌تان آسان شد، می‌توانید پل باسن را به‌صورت تک پا هم انجام دهید؛
  • این حرکت اصلاحی برای درمان پای پرانتزی را در ۲ ست ۱۰ تایی تمرین کنید.

۳. دایره کشیدن با توپ

نحوه انجام حرکت

  • توپ نرم کوچکی (بالشت یا جعبه کوچک) بین زانوهای خود قرار دهید؛
  • سعی کنید با توپی که بین زانوهای‌تان است یک دایره فرضی بکشید؛
  • در هر دو سمت (چپ و راست) دایره بکشید؛
  • هنگام انجام این تمرین فقط زانوها باید حرکت کند، لگن و کمر ثابت بماند؛
  • این حرکت از سری حرکات اصلاحی پای پرانتزی را برای هر پا در ۲ ست ۱۰ تایی انجام دهید.

۴. حرکت نشست کامل با وزن بدن

درمان پای پرانتزی

نحوه انجام حرکت

  • برای انجام چهارمین تمرین از سری حرکات اصلاحی پای پرانتزی آماده‌اید؟
  • ابتدا صاف بایستید و پاها را به عرض شانه باز کنید؛
  • به اندازه اسکات نیمه بنشینید و در هر نشست ۵ ثانیه (حدودا) صبر کنید؛
  • سپس کامل پایین بروید و به حالت چمباتمه بنشینید؛
  • آرام بلند شوید و به موقعیت شروع حرکت بازگردید؛
  • این حرکت را در ۳ ست ۵ تایی انجام دهید.

نکته: برای انجام این حرکت اصلاحی پای پرانتزی، زانوها به سمت داخل مایل نشوند. وزن بدن‌تان هم باید روی باسن و عضلات ران بیفتد، نه زانوها.

۵. حرکت اسکات کامل با کمک‌گرفتن از میز

پای پرانتزی

نحوه انجام حرکت

  • روبه‌روی یک میز (یا صندلی یا هرچیزی شبیه به آن) بایستید؛
  • با کمک گرفتن از میز یک اسکات کامل بزنید؛
  • تا جایی‌که احساس درد ندارید، پایین بروید؛
  • این حرکت را در ۳ تا ۴ ست ۲۰تایی انجام دهید.

نکته: زانوها به داخل مایل نشوند.

۶. حرکت اسکات خرسی

پای پرانتزی

نحوه انجام حرکت

  • روی زمین خم شوید طوری‌که دست‌ها مقابل پاها قرار گیرد و پاشنه پای شما روی زمین باشد؛
  • زانوها را به داخل خم کنید تا جایی‌که کشش و انقباض را در پشت پای خود حس کنید؛
  • دست‌های‌تان را اصلا حرکت ندهید و فقط زانوهای شما به داخل خم شوند؛
  • تا جایی‌که مانند یک اسکات کامل را انجام دهید؛
  • این تمرین از بهترین حرکات اصلاحی پای پرانتزی را در ۲ ست ۱۲تایی تمرین کنید.

۷. حرکت اسکات نیمه با کمک گرفتن از میز

پای پرانتزی

نحوه انجام حرکت

  • برای انجام هفتمین تمرین از سری حرکات اصلاحی پای پرانتزی آماده‌اید؟
  • ابتدا روبه‌روی یک میز (یا صندلی یا هرچیزی شبیه به آن) بایستید؛
  • با کمک گرفتن از میز یک اسکات نیمه بزنید؛
  • این حرکت را در ۳ تا ۴ ست ۲۰تایی انجام دهید.

۸. حرکت چرخش مفصل لگن

نحوه انجام حرکت

  • روی زمین بنشینید و دست‌ها را پشت سر خود قرار دهید؛
  • زانوهای‌تان باید تا ۹۰ درجه در مقابل شما خم باشند؛
  • هر پا را کامل به سمت داخل و خارج بدن بچرخانید؛
  • اجازه دهید انقباض و کشش روی عضلات داخلی ران کاملا حس شود؛
  • این تمرین اصلاحی برای درمان پای پرانتزی را در ۳ ست ۱۰ تایی تکرار کنید.

۹. حرکت چرخش مفصل ران در حالت نیمه نشسته

درمان پای پرانتزی

نحوه انجام حرکت

  • به‌صورت نیمه بنشینید، طوری‌که باسن روی زمین نباشد؛
  • مانند حرکت قبل هر پا را به داخل خم کنید؛
  • اگر برای‌تان سخت بود با دست‌های‌تان از زمین کمک بگیرید؛
  • این تمرین از سری حرکات اصلاحی پای پرانتزی را در ۳ ست ۱۰تایی انجام دهید.

۱۰. حرکت کشش انگشتان پا

نحوه انجام حرکت

  • دو زانو روی پنجه‌ها بنشینید؛
  • به سمت جلو خم شوید تا حدی که کشیدگی عضلات کف ‌پا را کاملا حس کنید؛
  • سپس به موقعیت شروع حرکت برگردید؛
  • این تمرین را در ۳ ست ۱۵ تایی انجام دهید.

۱۱. حرکت راه رفتن با کش به صورت ایکس

نحوه انجام حرکت

  • یک کش پیلاتس را در زیرپای خود قرار دهید و دو طرفش را در دست بگیرید؛
  • به‌صورت ضربدری کش را بچرخانید؛
  • حالا با کش زیر پای خود راه بروید؛
  • این تمرین از حرکات اصلاحی پای پرانتزی را در ۳ ست ۱۲ تایی برای درمان پای پرانتزی انجام دهید.

کدام ورزش برای پای پرانتزی مناسب است؟

انجام ورزش و حرکات اصلاحی پای پرانتزی به‌صورت اصولی می‌تواند در درمان این ناهنجاری مفید باشد. اینجا چندین ورزش موثر در درمان پای پرانتزی را معرفی خواهیم کرد.

پیلاتس

ورزش پیلاتس بسیار شبیه یوگا است و می‌تواند عضلات حیاتیِ بدن را بهبود ببخشد. همچنین این ورزش به تقویت و سفت‌شدن عضلات و فرم‌دهی پاها و درمان پای پرانتزی کمک می‌کند و در برطرف‌شدنِ نقص بدن و اصلاح آن مؤثر است.

یوگا

حرکات یوگا، آسان‌ترین روش تمرین نیستند، اما بهترین راه برای افزایش انعطاف‌پذیری و اصلاح فرم بدن به‌شمار می‌روند. اگر به عارضه پای پرانتزی دچارید، یوگا می‌تواند یک ورزش چالشیِ عالی برای شما باشد. با کمک کمربند یوگا و انجام حرکات مختلف آن، می‌توانید این مشکلات را اصلاح کنید.

ماساژ

ماساژ درمانی برای کودکان بسیار مفید است. ماساژ در یک زمان طولانی انجام می‌شود؛ چون درمان‌گر، به‌طور متداول پای کودک را ماساژ می‌دهد. انجام ماساژ در کاهش انحنای پای کودک مفید است. البته برای ماساژ دادن به یک تراپیست ماهر نیاز است.

بدنسازی

ورزش بدنسازی برای هر ورزش و هر فردی، مناسب و لازم است. چون هم تضمینی اندام را متناسب و خوش‌فرم می‌کند و هم راه خوبی برای اصلاح و درمان خیلی از ناهنجاری‌ها مثل پای پرانتزی و پای ضربدری است.

فقط خیلی مهم است که از یک برنامه بدنسازی و رژیم غذایی مناسب پیروی کنید. پس می‌توانید از این ورزش پرطرفدار استفاده کنید و حرکات اصلاحی پای پرانتزی را انجام دهید.

روش جدید درمان پای پرانتزی

بهترین سن برای درمان پای پرانتزی

اگر در سنین پایین‌تر برای درمان پای پرانتزی اقدام کنید، زودتر و راحت‌تر به نتیجه خواهید رسید؛ تا این‌که بخواهید رفع این مشکل را به سنین بالاتر موکول کنید.

بسیاری از خانواده‌ها به اشتباه تصور می‌کنند که پای پرانتزی کودک‌شان با گذر زمان اصلاح خواهد شد. اگر بعد از سه سالگی، هنوز هم این ناهنجاری ادامه پیدا کند، نیاز به انجام تمرینات و حرکات اصلاحی پای پرانتزی خواهد داشت.

دقت کنید که این تغییر طوری نیست که بلافاصله بعد از انجام تمرینات به آن دست یابید؛ بلکه این اصلاحات، نیاز به پایبندی به تمرینات و سخت‌کوشی شما دارد.

عوارض پای پرانتزی درمان‌نشده

اگر به‌موقع برای درمان پای پرانتزی اقدام نکنید و به این مشکل، بی‌توجهی کنید، ممکن است دچار چنین عوارضی بشوید:

  • آرتروز زودرس
  • چرخش ساق
  • کوتاه شدن قد
  • راه‌رفتن اردکی
  • لغزش هنگام راه رفتن و عدم تعادل
  • تغییر زاویه کشکک زانوها و تمایل آن‌ها به داخل
  • تغییر شکل در ساختمان پاها و ظاهر ناخوشایند
  • فشار زیاد به سطح داخلی مفصل زانو و درد شدید
  • کشش بافت‌های نرم در قسمت داخلی زانو و درد شدید

نحوه درست راه رفتن برای افراد با زانوی پرانتزی

علاوه بر انجام حرکات اصلاحی پای پرانتزی یک سری نکات درباره راه رفتن و حتی نشستن هم می‌تواند به شما کمک کند تا فرم بدنی تان را اصلاح کنید. حتما حین راه رفتن به نکات ساده و مهم زیر توجه کنید:

  • کفش طبی و مناسب بپوشید. کفش مناسب فشار را کمتر می‌کند و از بدتر شدن انحراف پرانتزی زانوها پیشگیری می‌کند.
  • حواس‌تان باشد پنجه پا به داخل یا خارج مایل نشود، و مستقیم و رو به جلو باشد. به عبارت دیگر نوک پاهای‌تان به درون یا بیرون مایل نباشد بلکه عادی و صاف و رو به جلو باشد.
  • هنگام راه رفتن سعی کنید لگن خود را به عقب هل ندهید، بلکه صاف و در راستای کل بدن باشد. لازمه این کار این است که شکم به جلو نیامده باشد یا باسن خود را ناخوداگاه به عقب نبرده باشید. می‌توانید برای تمرین در روزهای اول، شکم و باسن را منقبض کنید که خیال‌تان راحت باشد لگن در راستای کل بدن است.
  • سینه خود را رو به جلو و صاف کنید. به هیچ وجه قسمت بالایی کمرتان در حالت قوز و گرد شده نباشد.
  • به جای برداشتن گام‌های بلند، گام‌ها و قدم‌های کوتاه‌تر بردارید. گام‌های کوتاه‌تر می‌تواند به کاهش فشار روی زانوها و حفظ تراز بهتر کمک کند. همچنین سریع راه نروید یا ندوید که فشار زیادی به زانو وارد می‌کند.
  • ممکن است انحراف یکی از زانوها بیشتر از دیگری باشد. در این شرایط باید توجه کنید که وزن بدن به طور مساوی روی دو پا توزیع شده باشد و به صورت ناخودآگاه بیشتر روی یک پا نینداخته باشید.

نحوه درست نشستن برای افراد با زانوی پرانتزی

نشستن مناسب برای پای پرانتزی

توصیه می‌کنم برای درمان پای پرانتزی نکات زیر را در نشستن رعایت کنید:

  • بهتر است سعی کنید روی صندلی یا مبل راحت (با ارتفاع مناسب طوری که پاهای‌تان آویزان نباشد) بنشینید؛ اگر روی زمین می‌نشینید، هرگز دو زانو و قورباغه‌ای ننشینید. همچنین تنه شما (شامل سینه، شانه‌ها و گردن‌تان صاف باشد و به جلو خم نشوند).
  • یک روش خوب برای نشستن روی زمین چهار زانو است. البته شرط و شروطی دارد؛ مثلا اینکه کمرتان به جلو خم نشود و مدام پای زیر و رو را عوض کنید که فشار به زانوهای‌تان وارد نشود. و وزن بدن به طور مساوی در قسمت عضلات نشمین‌گاه توزیع شده باشد.
  • به هیچ وجه پاهای‌تان را در نشستن روی هم نیندازید. این حالت که بسیار هم بین همه ما رایج است، یک شیوه بسیار مضر برای افرادی است که زانوی پرانتزی دارند و این عارضه را شدیدتر می‌کند.
  • سعی کنید کل پاها یعنی زانو، مچ پا و حتی پنجه کنار هم و در یک راستا باشند. این کار به فعال شدن ماهیچه‌های ادکتور شما که در داخل ران قرار دارند کمک می‌کند. این ماهیچه‌ها نقش مهمی در متعادل کردن لگن دارند و می‌توانند به بهبود هم ترازی پاهای شما کمک کنند.

سخن پایانی

پای پرانتزی یک ناهنجاری بدنی است که راه‌های زیادی از جمله جراحی و انجام حرکات اصلاحی پای پرانتزی برای درمان و بهبود این وضعیت بدنی وجود دارد. در این مطلب به‌طور مفصل به پای پرانتزی و انواع روش‌های درمانی انحنای پا پرداختیم. همچنین چندین تمرین اصلاحی برای این مشکل معرفی کرده‌ایم.

منبع: youtube – wikihow

معرفی بهترین تمرینات ایزوله در بدنسازی_665a4ad421c71.jpeg

معرفی بهترین تمرینات ایزوله در بدنسازی

درباره تمرینات ایزوله چه می‌دانید؟ تمرینات ایزوله بر خلاف تمرینات ترکیبی یا چند مفصلی، فقط بر یک عضله یا یک گروه عضلانی خاص تمرکز دارد. در این مطلب درباره فواید تمرینات ایزوله خواهیم گفت و مهم‌ترین و موثرین حرکات ایزوله را معرفی خواهیم کرد.

حرکات و تمرینات ایزوله چیست؟

در بدنسازی اصطلاحی داریم به اسم “تمرینات ایزوله” که دقیقا نقطه مقابل تمرینات “ترکیبی” است. تمرینات ایزوله تمریناتی هستند که فقط یک مفصل و یک عضله (یا فقط یک گروه عضلانی) را درگیر می‌کنند. برخلاف تمرینات ترکیبی که دو یا چند مفصل و گروه عضلانی را هدف قرار می‌دهند. از این رو به تمرینات ایزوله، تمرینات تک مفصلی هم می‌گویند.

تمرینات ایزوله با تمرکز بر یک عضله خاص برای بالا بردن قدرت، حجم یا استقامت آن عضله انجام می‌شوند؛ البته گاهی هم برای اهداف توان‌بخشی یا برای اصلاح عدم تعادل بین گروه‌های عضلانی استفاده می‌شود. یک مثال از تمرینات ایزوله، تمرین جلو بازو دمبل است که در این تمرین فقط عضله جلوبازو تمرین داده می‌شود.

تمرینات ایزوله در بدنسازی

چرا تمرینات تک مفصلی مهم هستند؟

تمرینات تک مفصلی یا همان تمرینات ایزوله، ساده‌ترین نوع تمرینات هستند؛ چراکه فقط یک گروه عضلانی را به طور خاص در یک زمان به خوبی تمرین می‌دهد و به شما امکان می‌دهد که روی این عضله خاص کنترل و تمرکز داشته‌باشید. در ادامه از اهمیت و فواید تمرینات تک مفصلی برای‌تان می‌گوییم.

۱. تمرکز بیشتر روی تکنیک و فرم حرکت

یکی از مزایای تمرینات تک مفصلی این است که شما فقط یک گروه عضلانی را تمرین می‌دهید؛ بنابراین فرصت دارید که با دقت و تمرکز این تمرین را فرا بگیرید و به فرم و تکنیک آن به تسلط برسید.

برنامه بدنسازی برای مبتدیان در ورزش بدنسازی هم معمولا با تمرینات تک مفصلی شروع می‌شود؛ چراکه نسبت به تمرینات چند مفصلی امن‌تر و ساده تر است. اگر قصد شروع بدنسازی را دارید و به دنبال یک برنامه اصولی و در عین حال موثر هستید، همین حالا از مربیان فیتامین، برنامه شخصی خود را دریافت کنید.

۲. عضله سازی هدفمندتر

اگر می‌خواهید یک عضله را (مثلا عضله جلوبازو یا پشت بازو) حجم دهید، از تمرینات تک مفصلی استفاده کنید! با تمرینات تک مفصلی می‌توانید فقط روی یک عضله به طور خاص تمرکز کنید و آن عضله را حجم دهید، قوی‌تر کنید یا استقامتش را بالا ببرید. به خصوص اگر آن عضله از رشد جا مانده باشد.

۳. ایجاد تعادل عضلانی

وقتی یک عضله به هر دلیلی (تمرینات نامتعادل، اجرای غلط، آسیب دیدگی و…) از رشد عقب مانده باشد، در بدن عدم تعادل عضلانی ایجاد می‌شود. این اصطلاح به این معناست که یک گروه عضلانی رشد کرده اما گروه مقابلش به همان اندازه رشد نکرده است.

این حالت باعث عدم پیشرفت بدنساز، ضعیف شدن عملکرد او و حتی آسیب دیدگی می‌شود. اما تمرین تک مفصلی با تمرکز جدا بر هر عضله، این عدم تعادل بین گروه‌های عضلانی را برطرف می‌کند و به شما امکان می‌دهد بر روی ناحیه ضعیف‌تر تمرکز کنید و این مشکل را برطرف نمایید.

حرکات تک مفصله

۳. پرکاربرد در فیزیوتراپی

تمرینات ایزوله اغلب در فیزیوتراپی و توانبخشی برای تقویت عضلات و مفاصل آسیب دیده تجویز می‌شود. مثلا ممکن است یک مفصل خاص مثل مچ دست آسیب دیده باشد و به دلیل گچ گرفتن، مدتی بی‌حرکت باشد و ضعیف شود. پس از پایان درمان، فیزیوتراپیست شما برای عضلات اطراف مچ تمریناتی را تجویز می‌کند که کم کم توانایی‌های این عضلات برگردند و قوی شوند.

معرفی حرکات بدنسازی تک مفصلی

چه به دنبال حجم گرفتن باشید، چه تقویت کلی بدن، انجام دادن تمرینات تک مفصلی برای‌تان ضروری است. در ادامه یک فهرست (لیست) کلی از تمرینات تک مفصلی برایتان می‌آوریم. این تمرینات برای هدف قرار دادن عضلات بازوها، میان تنه و پایین تنه هستند.

یادتان باشد برای انجام این حرکات هم مثل باقی تمرینات، باید قبل از تمرین بدن خود را گرم و بعد از تمرین حرکات سرد کردن را انجام دهید.

  • بهترین تمرینات ایزوله برای سینه
    • فلای سینه نشسته
    • فلای با دمبل روی نیمکت شیبدار
  • بهترین تمرینات ایزوله برای پشت (کمر)
    • پول داون با سیم کش
  • بهترین تمرینات ایزوله پا
    • همسترینگ
    • اکستنشن پا
    • ساق پا ایستاده
  • بهترین تمرینات ایزوله عضلات دوسر بازو
    • جلوبازو دمبل
    • جلوبازو لاری
  • بهترین تمرینات ایزوله شانه
    • پرس دمبل بالاسر
    • پرس سرشانه روی نیمکت
    • سیم کش سرشانه
  • بهترین تمرینات ایزوله عضلات سه سر بازویی
    • اکستنشن پشت بازو
    • پشت بازو سیم کش
حرکات بدنسازی تک مفصلی

آیا اسکات نمونه ای از تمرینات تک مفصلی است؟

خیر! اسکات به هیچ وجه از تمرینات تک مفصلی محسوب نمی‌شود؛ فقط کافی است همین الان یک اسکات بزنید تا ببینید برای انجام اسکات چند مفصل و عضله درگیر می‌شوند!

عضلات درگیر در اسکات: این تمرین عضلات چهارسر ران، همسترینگ، باسن و ساق پا را هدف قرار می‌دهد. علاوه بر این، اسکات عضلات میان تنه بدن و کمر را هم برای حفظ ثبات بدن درگیر می‌کند؛ اسکات یک تمرین جامع برای پایین تنه به حساب می‌آید.

مفاصل درگیر در اسکات: اسکات شامل حرکت در مفاصل ران، زانو و مچ پا است که برای انجام صحیح نیاز به هماهنگی و قدرتِ چندین گروه عضلانی دارد.

آیا هیپ تراست (پل باسن) تک مفصلی است؟

خیر؛ این هم یک تمرین چند مفصلی است.

عضلات درگیر: تمرین پل باسن در درجه اول عضله سرینی ماکسیموس را هدف قرار می‌دهد، اما عضلات همسترینگ، چهارسر ران و عضلات میان تنه را نیز به میزان کمتری برای ثبات و حمایت درگیر می‌کند.

مفاصل درگیر: اگرچه به نظر می‌رسد که در این حرکت، فقط مفصل لگن درگیر می‌شود، اما این حرکت از مفصل زانو هم استفاده می‌کند.

آیا پلانک یک تمرین ایزوله است؟

خیر بازهم خیر! پلانک هم چند مفصلی و تقریبا فول بادی است!

عضلات درگیر: پلانک یک تمرین ایزومتریک است که عمدتاً عضلات میان تنه از جمله عضلات راست شکمی، مورب شکمی و عرضی شکم را هدف قرار می‌دهد. همچنین عضلات سرشانه‌، سینه‌ای، پاها و باسن را برای حفظ موقعیت درگیر می‌کند.

خطرات احتمالی تمرینات ایزوله

با اینکه یکی از فواید حرکات ایزوله «برطرف کردن عدم تعادل عضلانی» است، اما همین مورد، می‌تواند از اشکالات تمرینات ایزوله هم باشد. این تمرینات می تواند باعث عدم تعادل عضلانی شود! اگر یک گروه عضلانی را خیلی زیاد تمرین دهید و به دلایلی (مثل نداشتن برنامه حرفه‌ای یا ناآگاهی از اهمیت یا حتی عدم علاقه شخصی خودتان) گروه عضلانی مقابلش را تمرین ندهید، بدن از تعادل و هم راستایی خارج می‌شود.

به همین دلیل مهم است که مطمئن شوید که عضله مخالف را برای هر عضله مورد نظر تمرین می‌دهید. مثلا ممکن است فردی عاشق تمرین دادن به عضلات چهارسر ران باشد اما به همین مقدار تمرینات همسترینگ انجام ندهد؛ در این حالت تعادل عضلانی را از دست می‌دهد.

اشکال دیگر حرکات ایزوله، این است که اگر یک تمرین با وزنه خیلی سنگین یا با تکرار زیاد انجام شود، ممکن است آسیب دیدگی رخ دهد.

سخن پایانی

تمریناتی که فقط یک مفصل و یک عضله (یا فقط یک گروه عضلانی) را درگیر کنند را تمرینات ایزوله یا تک مفصلی می‌گویند. حرکات ایزوله با تمرکز بر یک عضله خاص باعث افزایش قدرت، حجم یا استقامت آن عضله می‌شود. در این مطلب درباره فواید تمرینات تک مفصلی گفتیم و بهترین حرکات ایزوله را معرفی کردیم.

منابع: verywellfit – fitness

معرفی کامل ورزش ای ام اس و نحوه عملکرد دستگاه EMS_665a4acb9872c.jpeg

معرفی کامل ورزش ای ام اس و نحوه عملکرد دستگاه EMS

تا چه حد با ورزش ems یا (EMS-Training) و یا همان تمرینات ای ام اس آشنایی دارید؟ بهتر است بدانید که وقتی شما ورزش می‌کنید، عضلات بدن‌تان به‌طور طبیعی درگیر می‌شوند و تمام تارهای عضلانی‌تان به نوبت منقبض خواهند شد.

EMS-Training یک روش منحصربه‌فرد است که سعی می‌کند تا عضلات را با الکترودهای الکترونیکی به‌صورت عمقی و به مقدار بسیار بیشتر تحریک و منقبض کنند. با ما در این مطلب همراه باشید تا به تمام سوالات‌تان درباره ورزش ems پاسخ دهیم.

ورزش ems چیست؟

EMS Traing مخفف عبارت Electronic Muscle Stimulation  است که به عبارت تحریک الکترونیکی عضله ترجمه می‌شود. تحریک الکتریکی عضله (یا میوستیولاسیون الکتریکی) یک شکل بسیار موثر تمرین تخصصی در موارد خاص مدیکالی است.

در این روش، تکنولوژی به کمک ورزش می‌آید و از جریان‌های الکتریکی با فرکانس پایین و متوسط ​​برای افزایش چشمگیر انقباضات ماهیچه‌ای طبیعی بدن استفاده می‌کند. در نتیجه تارچه‌های عضلانی بیشتری و به‌صورت عمیق در مقایسه با روش‌های تمرینی معمولی فعال می‌شوند.

ورزش ems

توضیح EMS-Training به زبان ساده

در هنگام ورزش، عضلات بدن شما به کار می‌افتند و تمام تارهای عضلانی به نوبت درگیر و منقبض می‌شوند؛ اما ورزش ems سعی می‌کند تا عضلات شما را با الکترودهای الکترونیکی از درون و به مقدار بسیار بیشتر تحریک و منقبض کند.

در این روش شما یک لباس خاص که خیس می‌شود و تعداد مشخصی الکترود دارد را می‌پوشید. این الکترودها روی گروه‌های عضلانی اصلی بدن، مثل عضلات چهارسر ران یا سرشانه‌ها، نصب می‌شوند. سپس ورزش خود را شروع می‌کنید.

مربی شما (به‌صورت تخصصی آموزش دیده) با یک دستگاه بی‌سیم ایمپالس‌هایی با شدت مختلف، اما کنترل‌شده به بدن شما می‌فرستد تا عضلات حین تمرین به مقدار بیشتر و شدیدتر منقبض شوند.

این تکانه‌های الکتریکی در عضلات‌تان لرزش ایجاد می‌کنند و عضلات شما را ۲۰ برابر حالت عادی، منقبض و درگیر می‌کنند. نگران نباشید این لرزش‌ها دردناک نیست و کاملا هم بی‌ضرر است.

لباس ای ام اس چیست؟

لباس ای ام اس، یک لباس تخصصی طراحی شده است که در حین ورزش ems پوشیده می‌شود. لباس ای ام اس یا همان EMS-Wear عضلات شما را با الکترودهای کوچکی که در آن تعبیه شده، تحریک می‌کند. بااینکه کمی عجیب به نظر می‌رسد، اما نگران نباشید، این لباس کاملا راحت و سبک است و به راحتی می‌توانید با وجود این لباس تمرین کنید.

این لباس با دستگاه منبع تغذیه (که کنترلش دست مربی شماست) در ارتباط است و به طور کامل انرژی را از الکترودها به بدن شما منتقل کرده و از پوست شما در برابر تماس مستقیم با الکترودها محافظت کامل خواهد کرد و در عین حال پوست را خنک می‌کند.

دستگاه ems یا شبیه ساز ورزش چگونه کار می‌کند؟

دستگاه EMS با ارسال تکانه‌های الکتریکی خفیف به ماهیچه‌ها کار می‌کند و باعث انقباض بیشتر و عمیق تر عضلات‌تان می‌شود. به بیان دیگر این دستگاه یک تکنولوژی تخصصی در علوم پزشکی-ورزشی است که عملکرد سیستم عصبی مرکزی را به نوعی متفاوت تقلید می‌کند، یعنی به جای اینکه مغز سیگنال‌های انقباض را به عضله بفرستد، این دستگاه تکانه‌های الکتریکی تولید می‌کند که ماهیچه‌‌‌ها تحریک و منقبض شوند.

همانطور که بالاتر هم توضیح دادیم این تحریک با لباسی که شما می‌پوشید، مستقیماً از طریق الکترودهایی که روی پوست قرار می‌گیرند یا در لباس جاسازی می‌شوند، رخ می‌دهد.

ورزش ایموشن

کاربرد یا کارکرد اصلی تمرینات ems چیست؟

کارکرد اصلی ورزش ems ، بازیابی عضلات صدمه‌دیده و ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده است. EMS-Training یک تمرین برای کل بدن است که باعث کاهش وزن، افزایش قدرت بدنی، تحریک رشد عضلانی و کاهش تنش و از بین‌رفتن عدم تعادل عضلانی می‌شود. به عنوان شکلی از تمرین، این روش می‌تواند با اهداف تمرینی متعددی سازگار شود. به‌عنوان مثال، ثابت شده است که تمرینات EMS به‌طور قابل توجهی کمردرد را کاهش می‌دهد.

در برخی موارد، با استفاده از این روش حتی از بین رفتن کامل کمردرد مزمن بیماران نیز مشاهده شده است. با توجه به افزایش توده عضلانی و جریان خون به بافت مجاور، ems می‌تواند تأثیر مفیدی بر مشکلات پوستی هم داشته باشد.

فواید ورزش ای ام اس

اگرچه ورزش EMS به‌عنوان یک روش تمرینی جدید و ابتکاری شناخته می‌شود، اما تاریخچه آن به دهه ۱۹۵۰ می‌رسد. تحریک الکتریکی موضعی ماهیچه‌ها سال‌هاست که در فیزیوتراپی برای درمان بیماری‌های مزمن مختلف و تسکین بیماران استفاده می‌شود.

در اصل این روش برای بیمارانی که به تمرینات توان‌بخشی نیاز دارند مفید است؛ اما غیر از این، افراد عادی هم می‌توانند تاحدی از این روش بهره‌مند شوند. در زیر به مزایای استفاده از آن اشاره می‌کنیم.

۱. صرفه جویی در زمان

به لطف فعال‌سازی هم‌زمان ۳۵۰ عضله، می‌توانیم زمان تمرین را به ۲۰ دقیقه کاهش دهیم. فعال‌سازی قوی و تعداد زیاد عضلات فعال‌شده، این امکان را برای ما فراهم می‌کند که فقط دوبار در هفته تمرین کنیم. با انجام این تمرین به مدت ۲۰ دقیقه و دوبار در هفته و یک برنامه‌ریزی صحیح، می‌توانید هرچه زودتر به اهداف خود در این زمینه برسید.

۲. نتیجه گرفتن سریع‌تر

همان‌طور که گفتیم با انجام ای ام اس در زمان صرفه‌جویی می‌شود و زودتر به نتیجه می‌رسید. نتایج ورزش ems بسیار سریع‌تر از تمرینات معمولی دیگر است، چراکه در این تمرین، عضلات بیشتر با کیفیت بالاتر فعال می‌شوند.

مطالعات نشان می‌دهد که فعال‌سازی عضلانی با تحریک الکتریکی می‌تواند به ۹۵٪ از کل تارهای تشکیل‌دهنده یک عضله برسد، درحالی‌که در تمرینات معمولی ۶۰ تا ۷۰ درصد تارها فعال می‌شوند.

تمرینات ای ام اس

۳. بدن زیباتر

از آنجایی که ورزش ems قادر به هدف قرار‌دادن مناطقی است که به سختی تمرین داده می‌شود، این امکان وجود دارد که شما بهتر از همیشه ورزش کنید.

ای ام اس و ورزش با لباس مخصوص، همراه با کاردیو نه‌تنها عضلات شما را تقویت می‌کند؛ بلکه به سوزاندن چربی، کاهش سلولیت و بهبود گردش خون نیز کمک می‌کند و منجربه سفت‌ترشدن و شادابی پوست شما می‌شود.

۴. بهبود وضعیت ایستایی

استفاده از ورزش ems می‌تواند عضلات میان‌تنه و پشتی شما را به‌خوبی فعال و تحریک کند که در نتیجه هرگونه قوز یا گودی کمر را برطرف می‌کند. پس از مدتی تمرین با این متد تمرینی، شما تفاوت را به‌خوبی احساس خواهید کرد!

۵. کمک به لاغری و کاهش وزن

ورزش ems همه گروه‌های عضلانی بزرگ بدن را به کار می‌گیرد و بافت‌های عضلانی غیرفعال و حتی بسیار عمیق‌تری را فعال می‌کند که معمولاً دسترسی به آن‌ها با روش‌های تمرین سنتی، به‌ویژه برای مبتدیان دشوار است.

مطالعات نشان می‌دهد که شدت ورزش ems تقریبا ۲۰ برابر بیشتر از روش‌های تمرین قدرتی معمولی مانند تمرینات با وزنه یا تمرینات شدت بالا است. بنابراین این روش می‌تواند به کاهش وزن بیشتر افراد کمک کند.

۶. کمک به عضله سازی

الکترودهای دستگاه EMS مستقیماً روی هر گروه عضلانی اصلی روی بدن قرار می‌گیرند، بنابراین تمام تکانه‌ها به هدف خود می‌رسند و توده عضلانی شما را به‌خوبی درگیر می‌کند.

آیا لاغری با دستگاه ems امکان پذیر است؟

به‌صورت کلی خیر. رسالت این تکنولوژی کاهش وزن نبوده و شما نمی‌توانید چنین انتظاری از این متد داشته باشید، هرچند که کسانی‌که از این روش استفاده می‌کنند، معمولا کاهش وزن را تجربه می‌کنند.

این تکنولوژی با مصرف کالری بیشتر در زمان مشخص، می‌تواند به شما در مسیر کاهش وزن کمک کند؛ اما همان‌طور که گفتیم، هرگز بدونِ رعایت برنامه غذایی هیچ کاهش وزن چشمگیر و پایداری در کار نیست.

اگر هدف شما کاهش وزن است، در درجه اول باید برنامه غذایی خود را اصلاح کنید و در شرایط نقصان کالری قرار بگیرید. در درجات بعدی ترکیب تمرینات هوازی و قدرتی به شما کمک می‌کند که کالری‌سوزی خوبی را تجربه کنید و نیازی به استفاده از دستگاه‌های الکترونیکی بسیار پرهزینه ندارید.

ems چیست؟

آیا تمرین EMS ایمن است؟ و می‌توان هر روز ورزش ems را انجام داد؟

ورزش ems تا زمانی که به درستی و تحت شرایط مناسب استفاده شود، برای اکثر افراد بی خطر است. این فناوری مورد تایید FDA است و تا زمانی که شرط و شروط های احتیاطی رعایت شود، خطری برایتان ندارد. حتما با یک مربی کارشناس EMS کار کنید که کاملا به روش کار دستگاه مسلط باشد.

ورزش ای ام اس از تحریک الکتریکی با فرکانس پایین تا ۱۲۰ هرتز برای انقباض عضلانی استفاده می‌کند. برنامه تمرینی EMS با سطوح مختلف طراحی شده است، مبتدی، پیشرفته و غیره.

مربی برای‌تان تعیین می‌کند که با کدام فرکانس و چه مدت کار کنید؛ هرگز برای رسیدن به نتیجه سریع، از آستانه تحمل عضلانی خود فراتر نروید. چنین کاری می‌تواند باعث التهاب و آسیب به عضلات شود.

هر چند وقت یک‌بار می‌توانم ورزش ems را انجام دهم؟ آیا می توانم هرروز تمرین کنم؟

خیر تمرین هرروز مجاز نیست. توصیه می‌شود ۱-۲ بار در هفته به مدت ۲۰ دقیقه انجام دهید. به یاد داشته باشید که عضلات برای بازیابی از تحریک الکتریکی به زمان بیشتری نیاز دارند. ۴ روز بین جلسات‌تان فاصله بگذارید و به عضلات خود کمک کنید تا با تکانه‌های الکتریکی سازگار شوند و دچار تمرین زدگی نشوند.

تمرین بیش از حد با EMS می‌تواند باعث درد و التهاب عضلانی و یا حتی پارگی فیبرهای عضلانی شود که گاهی بسیار خطرناک و آسیب زاست. اگر بعد از ورزش ems، دچار درد یا تپش قلب شدید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید.

عوارض ورزش ems چیست؟

به‌طورکلی، جریان‌های الکتریکی که شما در معرض آن هستید کاملا بی‌ضرر هستند! مکانیسم عصبی EMS مانند مکانیسم بدن شما است. تنها تفاوت این است که سیگنال الکتریکی به صورت خارجی اعمال می‌شود.

با این حال موارد منع مصرف خاصی وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. قبل از اولین جلسه EMS-Training یک مربی با شما مصاحبه کاملی انجام می‌دهد و سابقه پزشکی شما را بررسی می‌کند تا ببیند آیا منعی برای استفاده آن دارید یا خیر.

مواردی که استفاده شما را منع می‌کند، به دو دسته منع مصرف مطلق و نسبی تقسیم کرد. در چنین شرایطی نه‌تنها این روش برای شما فایده‌‌ای ندارد، بلکه دچار عارضه و آسیب نیز خواهید شد.

چه کسانی نمی توانند از EMS استفاده کنند؟

ورزش ems با تمام فوایدی که دارد، برای همه افراد مناسب نیست. قبل از استفاده از آن باید با پزشک خود و مربی حرفه ای مشورت کنید. در زیر تمام مواردی که باعث ممنوعیت استفاده از ورزش با جلیقه الکتریکی می‌شود را نام بردیم. بنابراین این قسمت را بادقت بخوانید و اگر در هریک از موقعیت‌های زیر هستید، دور ای ام اس را خط بکشید.

ممنوعیت مطلق استفاده از EMS

اگر هر یک از موارد زیر در مورد شما صدق می‌کند، جلسه تمرینی EMS برای‌تان مجاز نیست و ابدا اجازه تمرین با این روش را ندارید.

  • دیابت
  • بارداری
  • آریتمی قلبی
  • تومور یا سرطان
  • سابقه جراحی به‌تازگی
  • فتق شکم یا اینگوینال
  • فشار خون درمان‌نشده
  • اختلالات خونریزی (هموفیلی)
  • ایمپلنت‌های الکتریکی، ضربان‌ساز
  • جراحی بای پس معده در ۶ ماه گذشته
  • تصلب شرایین و سایر اختلالات گردش خون
  • در شرایط خاصی اعتیاد حاد به الکل، مواد مخدر
  • بیماری‌های نورون حرکتی، اختلالات عصبی‌ (صرع)
  • بیماری‌های حاد، اختلالات، عفونت‌های باکتریایی و فرآیندهای التهابی
معایب ems

ممنوعیت نسبی استفاده از ems

در مواردی ورزش ems برای شما ممنوع است. اگر هر یک از موارد منع مصرف نسبی زیر در مورد شما صدق می‌کند، باید اجازه‌نامه کتبی از پزشک داشته باشید تا بتوانید از این متد استفاده کنید.

  • اِدِم
  • نورالژی
  • بیماری حرکتی حاد
  • شرایط قلبی عروقی
  • ایمپلنت‌های ارتوپدی
  • مصرف داروهای خاص
  • فتق دیسک ستون فقرات
  • پیوند عضو به ویژه پیوند کلیه
  • کمردرد حاد تشخیص داده نشده
  • جراحات باز پوست، زخم، اگزما یا سوختگی

سخن پایانی

در ورزش ای ام اس عضلات بدن با الکترودهای الکترونیکی به‌صورت عمقی و بیشتر از تمرینات معمولی تحریک و منقبض می‌کند.

ورزش ems یک روش خیلی خوب برای توان‌بخشی به عضلات آسیب‌دیده است. در این مطلب به موضوع ای ام اس پرداختیم و ویژگی‌ها و مزایا و موارد ممنوعیت استفاده از آن را به تفصیل بیان کردیم.

منابع: ems-training _ smartfit.fitness

چگونه مثل حرفه‌ای‌ها در والیبال آبشار بزنیم؟_665a4ac306fdc.jpeg

چگونه مثل حرفه‌ای‌ها در والیبال آبشار بزنیم؟

چرا آموزش اسپک در والیبال مهم است؟ اسپک زدن یا همان تکنیک آبشار در والیبال ضربه‌ای سرنوشت‌ساز است که توپ را به زمین حریف می‌رساند و می‌تواند همین ضربه تیم شما را پیروز میدان کند. اسپک زدن مستلزم پرتاب توپ به سمت زمین حریف پشت تور است.

در این مطلب آموزش اسپک در والیبال را به طور گام به گام می‌آوریم. شما پس از آشنایی و یادگیری اصول آبشار زدن، می‌توانید یک اسپک‌زن حرفه‌ای شوید.

آموزش اسپک در والیبال

بله اسپک‌های به موقع و درست می‌تواند شما را برنده‌ی بازی کند و یک مسابقه دیدنی را بسازد. در این قسمت اصول آبشار زدن را توضیح می‌دهیم و آموزش اسپک در والیبال را خواهیم داشت.

آموزش اسپک در والیبال

۱. در موقعیت مناسب بایستید!

قوانین والیبال نشان می‌دهد که برای ضربه‌ توپ به پشت تور، شما باید بازیکن خط جلو باشید. بهتر است که توپ را از سمت راست یا چپ با یک زاویه نزولی تیز پرتاب کنید. چه آبشار را از جلو سمت راست و چه از جلو سمت چپ بزنید، شما باید پشت خط حمله قرار بگیرید، یعنی نقطه‌ای که چهار قدم دور از تور باشد.

  • اگر پاهای شما بلند است یا قدم‌های بزرگ‌تری برمی‌دارید، بهتر است عقب بایستید.
  • اگر راست دست هستید، اسپک شما وقتی از سمت چپ وارد می‌شوید، قوی‌تر خواهد بود و بالعکس. (اگر قدتان بلند است و یا می‌توانید زیاد به سمت بالا بپرید، از نزدیک به وسط شروع کنید.)

۲. مراقب پاسور باشید!

دومین قدمِ آموزش اسپک در والیبال این است که فردی که در مرکز زمین بازی می‌کند، توپ را به سمت بالا و به سوی شما تنظیم می‌کند. بعد هم طوری به آن قوس می‌دهد که نزدیک تور و در جایی فرود بیاید که آبشار زدن به سمت مخالف آسان باشد. شما می‌توانید بعد از تنظیم موقعیت توپ، حرکت را شروع کنید.

  • برای تمرین اسپک با یک پاسور ماهر کار کنید. توپ باید با یک قوس آرام به سمت بالا و پایین و نزدیک به تور فرود بیاید تا یک موقعیت ایده‌آل برای‌تان ایجاد کند.
  • زمانی‌که با تیم خود در حال تمرین هستید، هم‌تیمی‌های‌تان را از ضربه‌های خود آگاه کنید. بسیاری از تیم‌ها برای هر طرف یک کد (رمزی) تعیین کرده‌اند، بنابراین اگر تیم شما کدی تعریف کرد، شما هم از آن استفاده کنید.
اسپک والیبال

۳. بدن‌تان را در وضعیت مناسب قرار دهید!

توپ را روبه‌روی صورت خود بگیرید و زانوهای‌تان را تا حدی خم کنید که آماده حرکت شوید. اگر راست دست هستید، پای چپ شما باید از پای راست‌تان عقب‌تر باشد.

۴. اولین قدم را به سمت توپ بردارید!

با پای چپ و به سمت توپ، اولین قدم قوی خود را بردارید. اگر چپ دست هستید، این حرکت را به صورت معکوس انجام دهید.

۵. با پای راست قدم به جلو بردارید!

با پای راست قدم بردارید تا سرعت شما بیشتر شود (اگر چپ دست هستید، باید با پای چپ قدم بردارید). در همین زمان، دست‌های‌تان را در پشت سر بچرخانید تا برای آبشار آماده شوید.

فاصله دومین قدم بر اساس وضعیت توپ متفاوت است. اگر توپ به شما نزدیک بود، باید یک قدم آهسته بردارید. اما اگر دور بود، باید قدم بلندتری بردارید.

۶. استارت آخرین قدم را بزنید!

ششمین قدمِ آموزش اسپک در والیبال این است که دوباره حرکت را با پای چپ (یا با پای راست، اگر چپ پا هستید) شروع کنید و با بازکردنِ پا به اندازه عرض شانه و خم‌کردنِ زانو، به پایان برسانید.

  • در هنگام پرش ارتفاع، چرخش بازوها ضروری است. همچنین یک چرخش به موقع، به حرکت صعودی شما کمک می‌کند. تمرین زمان‌بندی را هم به‌درستی انجام دهید.
  • برای این‌که تعادل شما کاملاً برقرار باشد، پاهایتان باید به اندازه عرض شانه‌ها باز باشد.
  • سرتان را بالا بگیرید تا افتادنِ توپ به سمت خودتان را ببینید.

۷. وقتی توپ در موقعیت قرار گرفت بپرید!

وقتی آخرین قدم شما روی زمین می‌آید، بدنتان باید با زاویه ۳۰ درجه از تور بچرخد و شانه شما از تور بالاتر برود. بعد هم باید به شدت به سمت بالا بپرید و بازوهایتان را هم‌زمان به سمت جلو بچرخانید تا به‌خوبی از زمین فاصله بگیرید. هرچه پرش بلندتر باشد، ضربه شما نیز قوی‌تر خواهد بود.

نحوه آبشار زدن

۸. دست خود را به عقب برگردانید!

وقتی تا حد ممکن بالا پریدید، بازوهای شما باید در بالای سرتان بچرخند. آرنج راست را عقب بکشید (اگر چپ دست هستید، آرنج چپ را عقب بکشید) و با زاویه ۹۰ درجه خم کنید. حالا دست‌تان باید در راستای سر شما باشد.

۹. با وسط دست به توپ ضربه بزنید!

نهمین قدمِ آموزش اسپک در والیبال این است که انگشت‌های خود را در کنار هم قرار دهید و دست‌های‌تان را باز کنید. بازوها را از ناحیه شانه بچرخانید و ساعد دست را به سمت جلو حرکت دهید تا دست‌های‌تان به سرعت به سمت توپ حرکت کرده و با آن تماس برقرار کنند. مچ دست را به سمت پایین بشکنید تا با یک چرخش بالا-پایینی، توپ به سمت زمین حریف پایین بیفتد.

  • سعی کنید زمانی به توپ ضربه بزنید که در بالاترین سطح پرش خود هستید تا قدرت ضربه شما چند برابر شود.
  • بازوی خود را از بالای توپ و کنار بدن به سمت پایین بیاورید. این موضوع باعث می‌شود تا هیچ حرکتی را در هنگام ضربه از دست ندهید.
  • لمس‌کردن توپ برخلاف قوانین بازی است. پس از ضربه برای جلوگیری از پنالتی، بازوی خود را به سمت بدن عقب بیاورید.
  • مراقب باشید که حتی برای یک ثانیه هم توپ را نگه ندارید و یا آن را با خود حمل نکنید. چراکه خلاف قوانین بازی است.

۱۰. موقع برخورد با زمین زانوهای‌تان را خم کنید!

هنگامی‌که پاهای شما با زمین برخورد کرد،‌ زانوهای خود را خم کنید. این کار به شما کمک می‌کند تا تعادل خود را به‌دست آورید و دچار آسیب مچ پا نشوید. فقط مراقب باشید در هنگام پایین آمدن، روی تور نیفتید. برای پیش‌گیری از هر آسیبی در ورزش والیبال توصیه‌های مربی و هم‌تیمی‌های‌تان را جدی بگیرید.

آموزش والیبال

۱۱. به موقعیت خود در زمین بازگردید!

اگر تیم رقیب توپ را بازگرداند، باید برای حرکات بیشتری آماده باشید. از تور دور شوید و در موقعیت آماده‌باش قرار بگیرید. یادتان باشد که از روی توپ چشم برندارید.

برای اسپک زدن با قدرت بیشتر چه کار کنیم؟

آموزش اسپک

در ادامه آموزش اسپک در والیبال می‌خواهیم راز افزایش قدرت اسپک را به شما بگوییم. اگر می‌خواهید آبشارهایی قوی و کوبنده بزنید، این قسمت را با دقت زیاد بخوانید و راهکارهایش را انجام دهید.

۱. تمرین پا انجام دهید!

وقتی در حال یادگیری آبشار زدن هستید، لازم است که تمرین پا را هم انجام دهید. از پشت خط حمله شروع کنید و به سمت توپ فرضی بروید. سعی کنید بر روی یک حرکت سریع و قدرتمند تمرکز داشته باشید.

۲. چرخش را به‌خوبی تمرین کنید!

یک توپ والیبال را بردارید و آن را مدام به سمت دیوار پرتاب کنید. توپ را بالا بیندازید و یا به سمت خودتان تنظیم کنید. حالا عقب‌نشینی و آبشار را تمرین کنید.

با خم‌کردنِ و چرخاندنِ بازو به سمت توپ، با ساعد به توپ ضربه بزنید. هر چه سریع‌تر بتوانید این کار را انجام دهید، آبشارهای قوی‌تری خواهید زد.

  • تمرین به‌صورت تک‌نفره بسیار خوب است، اما می‌توانید با یک شریک هم تمرین کنید تا توپ را برای‌تان تنظیم کند و بتوانید با رویکرد خودتان تمرین کنید، بپرید و بچرخید.
  • بر روی تماس با توپ، حرکت مچ دست و ادامه کار تمرکز کنید.

۳. ارتفاع پرش را بیشتر کنید!

قدم بعدی برای آموزش اسپک در والیبال و داشتن اسپک‌های قوی این است که ارتفاع پرش شما به هدف کلی‌تان بستگی دارد، نه به آخرین قدم شما. باید با قدرت به سمت توپ حرکت کنید و هم‌زمان با خم‌کردنِ زانوها، بازوهای‌تان را سریع به سمت عقب به چرخش درآورید. وقتی می‌پرید، تمام بدن‌تان در یک حرکت باید به سمت بالا بچرخد و شما را در بهترین موقعیت ممکن برای آبشار قرار دهد.

  • هربار سعی کنید تا جایی‌که می‌توانید بالا بپرید و در بالاترین ارتفاع، آبشار بزنید.
  • با یک آبشارزن تمرین کنید. این وسیله، توپ را در یک موقعیت بالا قرار می‌دهد و شما را وادار می‌کند تا بالا بپرید و در بالاترین ارتفاع، توپ را از روی آن وسیله به‌صورت آبشار بزنید.

۴. زمان‌گیری کنید!

پیداکردنِ بهترین زمان برای ضربه‌زدن به توپ، می‌تواند بر روی قدرت آبشار زدن تأثیر بگذارد. شما باید برای عملکرد خود زمان بگذارید تا بتوانید درست وقتی به نقطه شیرین و سرنوشت‌ساز می‌رسید، با توپ تماس برقرار کنید.

منظور از نقطه شیرین، جایی‌ست که دست شما در حالی‌که در بالاترین نقطه پرش قرار دارید، توپ را به سمت پایین ضربه می‌زند. زمان‌گیری، یکی از مهم‌ترین مهارت‌هایی‌ست که می‌توانید بر آن مسلط شوید و این تنها با تمرین زیاد به‌دست خواهد آمد.

  • زمان‌گیری، به شما کمک می‌کند تا با یک پاسور خوب تمرین کنید. با کسی که می‌تواند توپ را در بالا و در موقعیتی مناسب برای شما تنظیم کند تا در بالاترین نقطه پرش بتوانید به توپ ضربه بزنید.
  • وقتی برای ضربه آماده می‌شوید، چشم‌های‌تان را از روی توپ برندارید. اگر با نوک انگشت‌ها و یا در نقطه‌ای بی‌ربط به توپ ضربه بزنید، زمان‌گیری شما از بین می‌رود.

۵. توپ را دنبال کنید!

برای آموزش اسپک در والیبال و زدن یک ضربه قوی، دنبال‌کردنِ توپ اهمیت زیادی دارد، چون بدون آن شما مجبورید حرکت دست‌های‌تان را متوقف کنید و نتوانید با سرعت بالا به توپ حمله کنید.

نکته مهم این است که بدون تماس دست با تور، باید توپ را تا آخر دنبال کنید. در طول دنبال‌کردنِ توپ، آرنج خود را خم کنید تا بتوانید بازوهایتان را به جای آن که به تور برخورد کند، در کنار بدنتان قرار دهید.

تمرین برای تقویت آبشار یا اسپک در والیبال

در ادامه‌ی مبحث آموزش اسپک در والیبال برای اینکه اسپک بهتری بزنید، غیر از اینکه باید به تکنیک‌ تخصصی اسپک مسلط شوید، یک سری عضلات را باید تقویت کنید که در اجرای این تکنیک به شما کمک کند. عضلاتی که لازم است تقویت کنید شامل دو دسته می‌شود:

  • عضلات تولید کننده نیرو
  • عضلات تثبیت کننده بدن

تقویت ماهیچه‌های تولید کننده نیرو در اسپک چه نقشی دارد؟

ماهیچه‌های تولید کننده نیرو باعث می‌شوند که یک ضربه قوی و محکم آبشار بزنید و مستقیم از دستان تیم حریف هم رد شود تا امتیاز ضربه را بگیرید!

این عضلات شامل عضلات شکم (مورب شکمی، راست شکمی) که باعث تولید قدرت و نیروی ضربه می‌شود، و سپس عضلات بازو (سه سر بازویی) و عضلات سرشانه و زیر بغل که به توپ شتاپ می‌دهد و بر سرعت ضربه شما تأثیر می‌گذارد.

تقویت ماهیچه‌های تثبیت کننده نیرو در اسپک چه نقشی دارد؟

عضلات تثبیت کننده بدن هم البته نیرو تولید می‌کنند، اما با گروه اول تفاوتی دارند؛ تفاوت بین عضلات تثبیت کننده و قدرتی در نقش آنهاست.

اهمیت عضلات تثبیت کننده این است که بدن شما را فیکس و استوار در وضعیت پرش نگه می‌دارند و به هدایت بازو در جهت درستش کمک می‌کنند. عضلات تثبیت کننده مثل عضله روتاتور کاف، عضله ذوزنقه‌ای و لوزی شکل، و عضله دوسر بازویی است.

برای یک اسپک بهتر باید تمام این عضلات را به خوبی تقویت کنید؛ در عین حال از آموزش اسپک در والیبال و تمرین حرفه‌ای برای مسلط شدن در اجرای اسپک هم غافل نشوید.

اسپک زدن

بهترین تمرینات برای تقویت آبشار زدن

حالا که آموزش اسپک در والیبال را دادیم، می‌خواهیم موثرترین تمرینات قدرتی برای به بهبود اسپک را هم معرفی کنیم. یک برنامه بدنسازی قدرتمند هم می‌تواند به شما کمک کند تا علاوه‌بر داشتن بدنی قوی و عضلانی، عملکرد فوق‌العاده‌ای در تمرین و مسابقات داشته باشید.

  • حرکت گاو گربه
  • سیم کش زانو زده به سمت سینه
  • پوش آپ یا شنا
  • بارفیکس
  • تمرین دمبل اسنچ تک دست
  • تمرینات باز کننده قفسه سینه
  • تمرین چرخش ستون فقرات
  • تمرینات تقویت کننده چهارسر ران (مثل تمرین با فوم رولر)
  • تمرینات تقویت کننده عضلات سرشانه
  • تمرینات تقویت کننده مربوط به پشت و میان تنه
  • تمرینات قدرتی دو سر بازویی و سه سر بازویی
  • حرکت ضربه به توپ به سمت بالا

تکنیک های اسپک زدن در بازی والیبال

در این مطلب علاوه بر آموزش اسپک در والیبال، قرار است چند تکنیک عالی هم به شما یاد بدهیم تا به خوبی در زمین بدرخشید و بهترین عملکرد را داشته باشید.

۱. روی زاویه ضربه تمرین کنید!

اگر توپ را با یک زاویه تیز به سمت پایین بزنید، ضربه شما قوی‌تر خواهد بود. شما می‌خواهید که توپ، هر چه سریع‌تر با زمین برخورد کند تا حریف شما فرصتی برای بازگرداندنِ آن نداشته باشد. وقتی به فرم درست ضربه‌زدن مسلط شدید، ضربه با زاویه تیز را تمرین کنید.

به دنبال فضاهای خالی در زمین بگردید که حریف شما به سختی می‌تواند خود را به آن نقطه برساند. به جای ضربه مستقیم توپ به سمت حریف، به دنبال فضاهای خالی زمین حریف باشید.

  • با ضربه‌زدن به توپ از مکان‌های مختلف کنار تور، شما می‌توانید از نقاط ضعف حریف خود استفاده کنید.
  • همچنین می‌توانید با ضربه به یک جعبه تمرین کنید. روی یک جعبه سفت و بلند بایستید، به‌ طوری‌که انگار در بالاترین نقطه برای آبشار زدن قرار دارید.

حالا از یک نفر بخواهید که توپ را برای شما تنظیم کند و از بالای جعبه با توپ آبشار بزنید و پشت تور را در نظر بگیرید.

۲. مدافعان را زیر نظر داشته باشید!

وطیفه‌ی مدافعان تیم مخالف، جلوگیری از عبور ضربه آبشار شما از تور است. مهم نیست که ضربه شما به توپ قدرتمند باشد، اگر توپ صاف به مدافع برخورد کند، هیچ امتیازی برای تیم خود کسب نخواهید کرد. مهم این است که چشم از توپ برندارید و در عین حال با گوشه چشم مدافعان را در نظر داشته باشید و در جلوی تور آن‌ها را مهار کنید.

  • بهترین روش این است که با بازیکنان مخالف تمرین کنید. در طول تمرین آبشار زدن از هم‌تیمی‌های‌تان بخواهید تا آبشارهای شما را مهار کنند.
  • اگر می‌خواهید مدافعان را مهار کنید، ضربه‌های شما باید خارج از دسترس آن‌ها باشد.
  • در هنگام ضربه‌زدن هم مچ دست شما باید شکسته شود، تا توپ یک چرخش بالا-پایینی داشته باشد. این کار، مهار توپ را برای مدافعان سخت‌تر خواهد کرد.

۳. با یک حرکت انفجاری حریف را گیج کنید!

یک رقص آهسته و آرام به سوی توپ، زمان زیادی را به حریفان شما برای قرار گرفتن در موقعیت و مهار ضربه‌ها می‌دهد. حرکت سریع و انفجاری شما آن‌ها را شوکه می‌کند و شانس بیشتری برای پیروزی خواهید داشت.

  • اگر سرعت دوید‌ن‌تان کم است، انجام تمرینات سرعتی می‌تواند این مشکل را حل کند.
  • مهم این‌جاست که تا توپ به‌خوبی تنظیم نشده، اسپک‌زدن را شروع نکنید. در غیر این‌صورت توپ را از خود دور خواهید کرد.

۴. با هم‌تیمی‌های خود کلمات رمزی بسازید!

خیلی از تیم‌های والیبال از کلمات رمزی، موقعیت‌های خاص و استراتژی‌های دیگر برای گول‌زدنِ حریف خود استفاده می‌کنند.

تا جایی‌که می‌توانید برای پرت‌کردنِ حواس یا سردرگمیِ حریف خود تلاش کنید تا یک فضای خالی در پشت تور پیدا کرده و امتیازی برای خود کسب کنید. پیشنهاد می‌کنیم فایل‌های ویدئویی آموزش اسپک در والیبال را ببینید تا بیشتر با استراتژی‌های آن آشنا شوید.

سخن پایانی

اسپک زدن در والیبال خیلی مهم است و آموزش و اجرای صحیح آن در نتیجه‌ی مسابقات نقش بسیار پررنگی دارد. در این مطلب آموزش اسپک در والیبال را همراه با توضیحات و تصاویر آوردیم و تمام نکات مختلف درباره آبشار زدن و تکنیک‌های مختلف در والیبال را گفتیم.

منابع: volleyballadvice

چگونه می‌توانیم با تمرینات افزایش پرش، بلندتر بپریم؟_665a4abb96aef.jpeg

چگونه می‌توانیم با تمرینات افزایش پرش، بلندتر بپریم؟

بهترین تمرینات افزایش پرش کدام هستند؟ چگونه پرش بلند و بلندتری داشته باشیم؟ اصلا چطور می‌شود انقدر بالا بپریم که انگار پرواز می‌کنیم؟ «پرش از اتفاع» یک رشته ورزشی در مسابقات دوومیدانی است. این ورزش هر ساله رکوردهای زیادی را هم جابه‌جا می‌کند. جذاب است مگر نه؟

خوشبختانه انجام چنین پرش‌هایی چندان تخیلی نیست. برای رسیدن به این هدف نیاز به تمرینات عجیب و غریبی ندارید. فقط لازم است که به‌صورت اصولی و درست تمرین کنید. در این مطلب انواع تمرینات افزایش پرش را آموزش می‌دهیم.

پرش بلند چه فوایدی دارد و در کدام رشته‌های ورزشی کاربرد دارد؟

پرش بلند فقط یک هیجان و لذت غلبه بر نیروی جاذبه زمین نیست! بلکه یک تمرین قدرتی-انفجاری خوب است که هم میان تنه شما را درگیر می کند، عضلات پایین تنه را تقویت می‌کند و هم یک تمرین استقامتی به حساب می‌آید.

پریدن همچنین باعث افزایش هماهنگی عصب، عضله، انعطاف و چابکی، افزایش تراکم استخوان و افزایش سلامت قلب و عروق می‌شود. نکته بعدی اینکه ورزش،‌ هر نوع ورزشی، یک شیوه بسیار خوب و سالم برای کاهش استرس و بهبود سلامت روان است و پرش نیز چنین اثری دارد. دوپامین و اندورفین آزاد شده در طول پرش می‌تواند به بهبود خلق و خو و کاهش استرس شما کمک کند. چه فقط ۱۵ سانتی متر بپرید، چه یک متر از این فواید بهره مند خواهید شد!

تمرینات افزایش پرش

پرش بلند در چه ورزش‌هایی به درد می‌خورد؟

  • ورزش‌های بسکتبال و والیبال: تمرینات افزایش پرش در این دو رشته ورزشی برای امتیاز گرفتن یا گرفتن توپ به شدت مهم است؛ نصف زمان بازی، بسکتبالیست‌ها و والیبالیست‌ها روی هوا و در حال پرش هستند!
  • ورزش‌ دومیدانی: رشته دو میدانی یک ورزش چند ماده‌ای است که یکی از ماده‌هایش به پرش طول و پرش ارتفاع اختصاص دارد.
  • ورزش‌ پارکور و ژیمناستیک: در پارکور، تمرینات افزایش پرش برای عبور از موانع و تسلط بر فضا، مهم است. پارکورکاران گاهی اوقات چندین متر می‌پرند. همچنین ژیمناست‌ها در انواع تمرینات یا ماده‌های مسابقات پریدن‌های بلند را تجربه می‌کنند.
  • ورزش‌های قدرتی و کراس فیت: تمرینات افزایش پرش یک قسمت از بدنسازی نیست، اما در تمرینات قدرتی و استقامتی بدنسازی یا کراس فیت وجود دارد، چراکه می‌تواند برای تقویت عضلات و بالا بردن انعطاف و چابکی ورزشکار مفید باشد.

چه عواملی برای افزایش پرش اثرگذار است؟

عوامل مختلفی بر افزایش ارتفاع پرش یک ورزشکار موثر هستند، این عوامل، جنبه‌های مختلفی از جمله توانایی‌های جسمی ورزشکار و همچنین تکنیک‌های پرش مثل منحنی دویدن ورزشکار و یا شتاب و سرعتی که می‌گیرد را شامل می‌شود.

اگر به زبان ساده بخواهیم بگوییم به صورت کلی چه عواملی بر افزایش پرش یک ورزشکار موثر است، باید این عوامل را فهرست کنیم.

  • قدرت عضلانی به ویژه در عضلات پایین تنه
    عضلات پایین تنه باعث می‌شود بتوانید نیروی انفجاری زیادی تولید کنید و ارتفاع بیشتری بگیرید؛ اگر عضلات چهارسر ران و ساق پا ضعیف باشند، نمی‌توانید در تمرینات افزایش پرش عملکرد چندان خوبی داشته باشید.
  • چابکی و انعطاف بدن
    چابک بودن بدن ورزشکار به او اجازه می دهد تا آن‌طور که باید سرعت بگیرد و با دقت حین پرش تغییر جهت داشته باشد، بدون اینکه ذره‌ای تعادلش را از دست دهد.
  • تکنیک‌های پرش
    هرچقدر هم قوی باشید اما تا زمانی که بلد نباشید چطور سرعت بگیرید، شتاب پیدا کنید و پرش را شروع کنید و مدیریت کنید، نمی‌توانید رکورد طول یا ارتفاع پرش خود را بهبود بدهید. پس لازم است از یک مربی دومیدانی کمک بگیرید که شما را در تمرینات افزایش پرش راهنمایی کند.
تمرین برای افزایش پرش

چگونه پرش بلندی داشته باشیم؟

چگونه پرش خود را زیاد کنیم؟ راز رسیدن به بلندتر پرش چیست؟ پرش بلند چند تکنیک و مرحله مهم دارد که باید از این مراحل عبور کنید تا به هدف خود برسید.

۱. قدرت عضلانی‌تان را بالا ببرید!

کلیدی‌ترین نکته در تمرینات افزایش پرش، افزایش قدرت عضلانی است. هر ورزشکاری بتواند نیروی بیشتری تولید کند، قطعاً پرش بلندتری هم خواهد داشت.

بهترین راه برای تقویت عضلات پایین‌تنه، تمرکز بر روی تمرینات ترکیبیِ این بخش از بدن است. یعنی برای افزایش قدرت پایین‌تنه باید سراغ تمریناتی مثل اسکوات، ددلیف و لانگ بروید.

تمریناتی که در زیر نمایش داده شده را به‌صورت یک‌روز درمیان دنبال کنید. با انجام این تمرینات، از افزایش قدرت پاهای‌تان شگفت‌زده خواهید شد.

نام حرکتست و تکرار پیشنهادی
اسکات دمبل۳ ست ۱۰تایی
ددلیفت دمبل۴ ست ۸تایی
لانگ به پهلو نشر۳ ست ۱۲تایی برای هر پا

۲. شتاب بگیرید!

یکی‌دیگر از تکنیک‌های تمرینات افزایش پرش، سرعت یا همان شتاب است. در حالی‌که قدرت نقش بسیار مهمی دارد، اما اگر سرعت، چاشنیِ کار نباشد، هیچ تأثیری بر روی میزان پرش شما نخواهد داشت.

ورزشکار برای این‌که یک پرش معمولی داشته باشد، تنها ۵ ثانیه زمان تا تولید نیروی لازم برای پرش خواهد داشت. هر نیرویی که بعد از این مدت تولید شود، دیگر منجربه پرش نخواهد شد. بلکه تبدیل به جهش می‌شود. انجام تمرینات پلایومتریک برای افزایش قدرت و شتاب شما عالی است.

۳. چربی‌های اضافه را بسوزانید!

وقتی یک ورزشکار سعی می‌کند از زمین بلند شود، باید قدرت کافی برای تحمل وزن خودش را داشته باشد. هرچقدر وزن و چربیِ ورزشکار کمتر باشد، در نتیجه نیروی کمتری برای انجام پرش نیاز خواهد داشت.

هر ورزشکاری که قصد دارد پرش بلندتری را تجربه کند، باید به دنبال راه‌هایی برای کاهش وزن و چربی بدن خود باشد. بهترین راه‌حل برای رسیدن به این خواسته، پیروی از یک برنامه غذایی ورزشی مناسب است.

۴. ریکاوری کافی داشته باشید!

متاسفانه ریکاوری بعد از تمرینات پرشی، در بیشتر اوقات نادیده گرفته می‌شود. بسیاری از افراد بر این باورند که هرچقدر بیشتر تمرین کنند، قطعاً نتیجه بهتری هم می‌گیرند؛ اما این تصور، بدون‌ِشک منجر به آسیب‌دیدگی خواهد شد.

یادتان باشد که هیچ ورزشکاری نباید در یک جلسه تمرینی، بیش از ۱۰ تا ۲۰ پرش با تمام توان و نیروی خود داشته باشد. تمرینات افزایش پرش، بیشتر از این مقدار، نه‌تنها باعث افزایش ارتفاع پرش نخواهد شد؛ بلکه به شما آسیب خواهد زد. بعد از اتمام یک جلسه تمرینی، بهتر است ۴۸ ساعت استراحت کنید تا بدن‌تان ریکاوری شود.

۵. نحوه صحیح پریدن را بیاموزید!

با یاد گرفتنِ فرم صحیح پرش بلند چند سانتی‌متر به ارتفاع پریدن‌تان اضافه می‌شود. شکل اولیه بدن برای شروع حرکت پرش بلند عمودی، بسیار شبیه به حرکت ددلیفت رومانیایی است. تنها تفاوتی که باهم دارند، نحوه قرار گرفتنِ دست‌ها در کنار بدن است. برای انجام پرش بلند طبق مراحل زیر پیش بروید:

  • در ابتدا، وزن بدن بر روی انگشتان نوک پا قرار می‌گیرد؛
  • به‌آرامی زانو و پاهای‌تان را خم کنید؛
  • سینه‌تان را به سمت جلو بیاورید و بازوهای‌تان را عقب‌تر از لگن نگه‌دارید؛
  • با قرار گرفتن در چنین حالتی، می‌توانید بیشترین نیروی پرشی خود را تولید کنید.
افزایش پرش

نکته: نحوه فرود آمدن هم از اهمیت زیادی برخوردار است؛ چون اگر به روش اشتباه فرود بیایید، ممکن است به خودتان آسیب بزنید. ورزشکاران، باید زمان زیادی را صرف تمرین صحیح فرود آمدن کنند. در مورد فرود آمدن، مهم‌ترین نکته حفظ تعادل بدن است، تا مبادا به مفاصل پایین‌تنه فشار وارد شود.

بهترین تمرینات افزایش پرش کدام است؟

کدام تمرین برای افزایش پرش مناسب و مفید است و به ما کمک می‌کند تا پرش بلندتر و موفق‌تری داشته باشیم؟ برای افزایش ارتفاع پرش نیاز به دو نوع تمرین قدرتی دارید:

  • تمرینات قدرتی برای بالا بردن قدرت عضلات
  • تمرینات قدرتی پلایومتریک برای بهبود قدرت انفجاری

تمرینات قدرتی برای بالا بردن قدرت عضلات

برای اینکه بهتر و بلندتر بپرید، بهرحال نیاز به عضلات قوی دارید. طبق تحقیقات تاثیرگذارترین عضله هم در ارتفاع پرش ورزشکاران، عضله چهار سر ران است. پس با تمرکز بر عضلات پایین تنه (و البته نباید از میان تنه و بالاتنه غافل شوید) تمرین کنید. چند مثال برای تقویت عضلات پایین تنه:

  • اسکات
  • کرانچ
  • لانگ با دمبل
  • ساق پا ایستاده
چگونه پرش خود را زیاد کنیم؟

تمرینات قدرتی پلایومتریک برای بهبود قدرت انفجاری

پلایومتریک رایج‌ترین روش تمرینی برای بهبود رکورد ارتفاع پرش است. تمرینات افزایش پرش، سرعت و قدرت انفجاری را برای پرش بسیار بهبود می‌بخشند و طبق تحقیقات، بهترین نتایج را در پی خواهد داشت. نمونه بسیار خوب این نوع تمرینات، اسکات پرشی است. وقتی حرفه‌ای‌تر شدید، می‌توانید اسکات پرشی را با وزنه انجام دهید. هرچه در این تمرینات بیشتر به تسلط برسید، توانایی شما در بهتر پریدن هم بهتر خواهد شد.

  • اسکات پرشی
  • پرش روی جعبه
  • پاور کلین با دمبل
  • کتل بل سوئینگ

سخن پایانی

برای رسیدن به یک پرش بلند و جانانه باید نکات و مواردی را رعایت کنید. افزایش قدرت و سرعت، کاهش وزن و داشتن ریکاوری، اصلی‌ترین نکاتی هستند که باید رعایت‌شان کنید.

ما در این مطلب همه راهکارها و تمرینات افزایش پرش را معرفی کردیم. هر سوالی دارید را می‌توانید با مربیان ما در فیتامین در میان بگذارید تا در سریع‌ترین زمان پاسخ‌تان را بدهند.

منبع: stack

پیاده روی بهتر است یا دوچرخه سواری؟_665a4ab5da051.jpeg

پیاده روی بهتر است یا دوچرخه سواری؟

انتخاب شما بین پیاده روی یا دوچرخه سواری، کدام است؟ کدام یک برای لاغری و کاهش وزن بهتر است؟ اگر قصد افزایش قدرت بدنی را هم داشته باشیم، کدام را انتخاب کنیم؟

در این مطلب قرار است به طور کامل این دو ورزش را باهم مقایسه کنیم و فواید و معایب هرکدام را بگوییم تا شما بین دو راهی پیاده روی یا دوچرخه سواری، بتوانید به‌راحتی انتخاب کنید.

پیاده روی یا دوچرخه سواری؛ کدام بهتر است؟

یک راه خیلی خوب برای حفظ سلامتی و همینطور شاداب ماندن، ورزش هوازی است و چه ورزش‌هایی بهتر از پیاده روی یا دوچرخه سواری؟ در این قسمت از فواید و معایب این دو ورزش خواهیم گفت تا به خوبی تفاوت هرکدام را درک کنید و سپس تصمیم بگیرید.

دوچرخه سواری یا پیاده روی

فواید مشابه در دوچرخه سواری و پیاده روی

دوچرخه سواری و پیاده روی دو نوع از محبوب‌ترین فعالیت‌های هوازی هستند. هر دو برای مبتدیان یا افرادی که دچار آسیب دیدگی هستند، مناسب است.

هر دوی آنها نسبت به سایر فعالیت‌های هوازی، مانند دویدن یا طناب زدن، کم فشارتر هستند، به این معنا که روی مفاصل شما فشار زیادی وارد نمی‌کنند.

از آنجاکه هردوی این ورزش‌ها هوازی هستند، بسیار روی سلامت قلب شما تاثیر خوبی دارند. پیاده روی یا دوچرخه سواری منظم با افزایش ضربان قلب و گردش خون، سلامت قلب و عروق را بهبود می‌بخشند؛ همچنین به کاهش فشار خون، کاهش سطح کلسترول و کاهش خطر بیماری قلبی کمک می‌کنند.

در نهایت مهم‌ترین فایده ورزش دوچرخه سواری یا پیاده روی را شاید بتوان “تاثیر بسیار مثبت و خوب‌شان روی روحیه” دانست! شما در فضای باز و هوای تازه چه راه بروید، چه رکاب بزنید از فواید فوق العاده ورزش هوازی بر روحیه، یعنی کاهش استرس، بهبود خلق و خو، افزایش تمرکز و شادی بهره‌مند می‌شوید و یک آدم خوشحال‌تر و شاداب‌تر به خانه برمی‌گردید!

شباهت‌های دوچرخه سواری و پیاده روی

  • هوازی
  • کم فشار
  • شادی بخش
دوچرخه سواری

معایب دوچرخه سواری و پیاده روی

از فواید مختلف پیاده روی و دوچرخه سواری گفتیم. اما آیا این دو ورزش معایبی هم دارند؟ واقعیت این است که در حالت عادی پیاده روی یا دوچرخه سواری، ضرر و مشکلی برای ورزشکار ندارند. ولی در صورتی که شما مشکل جسمی خاصی داشته باشید باید با احتیاط عمل کنید. در این قسمت چند مورد از محدودیت‌های پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری را معرفی می‌کنیم.

معایب پیاده روی

البته که پیاده روی بسیار خوب است اما محدودیت‌هایی هم دارد که ممکن است، روی محبوبیت آن موثر باشد. مثلا اینکه کالری سوزی کمی دارد و اگر هدف شما کاهش وزن است، ورزش‌های بهتری هم برای کمک به هدف شما وجود دارند. اگر بخواهید فقط پیاده روی را به عنوان فعالیت بدنی در برنامه کاهش وزن خود داشته باشید، لازم است که مسافت‌های طولانی‌تر یا با سرعت تندتری پیاده روی کنید.

مورد منفی دیگر (که ممکن است اتفاقا از نظر بعضی‌ها یک مزیت باشد) این است که پیاده روی کمی یکنواخت و تکراری و بدون هیجان است! شما در پیاده روی فقط راه می‌روید و نمی‌توانید تغییر و تنوع خاصی در پیاده روی ایجاد کنید.

معایب دوچرخه سواری

دوچرخه سواری یکی از بهترین ورزش‌هاست، اما در عین حال برای شروع ورزش‌تان به دوچرخه، کلاه ایمنی و گاهی اوقات وسایل تخصصی نیاز دارید. گاهی اوقات هزینه تهیه این وسایل سنگین می‌شود. ولی تنها چیزی که برای شروع پیاده روی نیاز دارید، یک جفت کفش است!

همچنین برای دوچرخه سواری به جاده یا خیابان امن نیاز دارید و اگر در دسترس‌تان نباشد، کلا گزینه دوچرخه سواری حذف می‌شود! اما خوشبختانه پیاده روی یکی از در دسترس‌ترین فعالیت‌های بدنی است؛ شما می‌توانید در اطراف محله یا در پارک قدم بزنید.

نکته‌ی منفی دیگر اینکه، دوچرخه سواری در فضای باز بسیار به آب و هوا بستگی دارد. گرما و سرمای شدید یا باران ممکن است جلسه تمرین شما را کنسل کند.

 تفاوت‌های دوچرخه سواری و پیاده روی

پیاده رویدوچرخه سواری
دسترسیهمه جا در دسترس است، حتی در سفر.نیاز به مسیر مناسب دوچرخه‌سواری دارد.
کالری سوزیحدود ۲۰۰ کالری در ساعت می‌سوزاند.حدود ۴۵۰ کالری در ساعت می‌سوزاند.
هزینهرایگان است و فقط نیاز به یک جفت کفش ورزشی دارد.نیاز به تجهیزات خاصی دارد که بعضی گران قیمت هستند.
خطراتتقریبا بی خطر و بی‌حادثه است.احتمال حادثه وجود دارد.

کدام کالری بیشتری می سوزاند؟

بین پیاده روی یا دوچرخه سواری باید بگوییم که دوچرخه سواری کالری بیشتری می‌سوزاند؛ اما به صورت کلی کالری سوزانده شده (مصرف شده) در طول هر ورزشی به چندین عامل بستگی دارد:

  • نوع خود تمرین
  • شدت و مدت تمرین
  • وزن بدن شما

هر چه شدیدتر و طولانی‌تر ورزش کنید و وزن شما بیشتر باشد، کالری بیشتری می‌سوزانید. به عنوان مثال، طبق محاسبات محققان دانشگاه هاروارد، ۳۰ دقیقه دوچرخه سواری با سرعت متوسط تقریباً دو برابر همین زمان پیاده روی کالری می‌سوزاند. اگر بخواهیم دقیق‌تر به شما بگوییم:

یک فرد حدود ۵۷ کیلویی اگر نیم ساعت (با سرعت متوسط) پیاده روی کند حدودا ۱۰۰ کالری می‌سوزاند، اما اگر نیم ساعت (با سرعت متوسط) دوچرخه سواری کند ۲۱۰ کالری می سوزاند.

پیاده روی

کدام برای کاهش وزن و لاغری بهتر است؟

همانطور که بالاتر هم کالری مصرفی دوچرخه سواری و پیاده روی را مقایسه کردیم، دوچرخه سواری برای کاهش وزن موثرتر و کاربردی‌تر است. بنابراین، اگر می‌خواهید وزن کم کنید ولی زمان زیادی برای ورزش ندارید، دوچرخه‌سواری انتخاب بهتری برای شما خواهد بود.

اما با این وجود، عاقلانه‌ترین انتخاب این است که فعالیتی را انجام دهید که از آن لذت می‌برید و دوستش دارید. چون در این صورت راحت‌تر می‌توانید به آن پایبند باشید. از طرفی هم باید مراقب میزانِ کالری‌های دریافتی‌تان باشید؛ زیرا بدون رژیم غذایی، لاغری و کاهش وزن اتفاق نمیفتد.

ورزش شما ممکن است پیاده روی یا دوچرخه سواری و یا ترکیبی از این دو باشد. انجام هر دوی این ورزش‌ها به برنامه شما تنوع بیشتری می‌دهد و روحیه شما را هم شاداب‌تر نگه می‌دارد.

کدام برای عضله سازی بهتر است؟

پیاده‌روی یک فعالیت بدنی و دوچرخه سواری یک ورزش هوازی است، اگر به صورت فنی نگاه کنیم، هیچ‌کدام رسالت “عضله سازی” ندارند! اما به‌هرحال هر فعالیت و تمرین، یک سری (یا چند سری) گروه‌های عضلانی را در بدن درگیر می‌کند و وقتی تبدیل به یک عادت ثابت در سبک زندگی شود، این عضلات تقویت و ورزیده خواهند شد.

از آنجایی که پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری هر دو عمدتاً تمرینات پایین‌تنه را درگیر می‌کنند، عضلات مشابهی مانند عضلات چهار سر، باسن، همسترینگ، ساق پا، ماهیچه‌های ساق پا، و تا حدی خم کننده‌های لگن و عضلات مرکزی را تقویت می‌کنند.

دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی هردو برای اینکه نیروی حرکتی در شما تولید کند، بسیاری از عضلات مشابه را درگیر می‌کند. عضلات گلوتئال (باسن) و همسترینگ (پشت پا) و به طور کلی عضلات پایین تنه برای تولید نیرو هم در پیاده‌روی و هم در دوچرخه‌سواری نقش دارند.

دوچرخه و لاغری

در حین دوچرخه سواری وقتی با سرعت رکاب می زنید عضلات باسن و پشت پا درگیر می شوند. از طرفی وقتی در سربالایی پیاده روی می‌کنید یا از پله بالا می‌روید این عضلات به خوبی درگیر می‌شوند و به کار میفتند.

اما در مورد عضلات چهارسر ران، باید بدانیم که در پیاده روی بیشتر درگیر می‌شوند.

همچنین عضلات ساق پا (سولئوس و گاستروکنمیوس) نقش مهمی هم در دوچرخه سواری و هم در پیاده روی دارند.

بنابراین، هر دو فعالیت، ماهیچه‌های مشابهی را درگیر می‌کنند، اما دوچرخه‌سواری برای تولید نیرو و حرکت رو به جلو به مقدار بیشتری عضلات شما را درگیر می‌کند.

از کجا بفهمم کدام برای من بهتر است؟

دوچرخه سواری و پیاده روی هر دو تمرین‌های بسیار عالی و مناسبی هستند. اگر نمی‌دانید که کدام را انتخاب کنید، ابتدا هر دو را امتحان کنید و ببینید کدام یک برای‌تان راحت‌تر و لذت بخش‌تر است. اگر دوچرخه ندارید، می‌توانید در باشگاه ثبت نام کنید و از دوچرخه ثابت‌های باشگاه استفاده کنید، یا برای مدتی یک دوچرخه از دوستان‌تان قرض کنید و ببینید چه حسی دارد؛ که اگر دوست داشتید یک دوچرخه برای خود تهیه کنید.

پیاده روی یا دوچرخه سواری اگر جایگزین رفت و آمد شما به محل کار شوند، بسیار راحت و فوق العاده است. اما ممکن است همه چنین شرایطی نداشته باشند. در نظر بگیرید که شرایط کدام ورزش برای شما آسان‌تر است که همان را ادامه دهید.

در نهایت، آیا دوستانی دارید که پیاده روی یا دوچرخه سواری کنند؟ به آن‌ها ملحق شوید! همراهی دوستان در این فعالیت‌ها باعث می‌شود به ورزش‌تان پایبندتر باشید.

سخن پایانی

دوچرخه سواری و پیاده روی هر دو ورزش هوازی محسوب می‌شوند و هر کدام فواید زیادی دارند و به کالری سوزی و کاهش وزن کمک می‌کنند. در انتخاب پیاده روی یا دوچرخه سواری باید چند نکته مهم را هم در نظر داشته باشید، چراکه این ورزش‌ها برای برخی از افراد و مواقع محدودیت‌هایی دارند. در این مطلب به طور کامل این دو ورزش را باهم مقایسه کردیم.

منابع: healthline – marathonhandbook

چگونه می‌توانیم با چوب ورزش کنیم؟_665a4ab0ace5f.jpeg

چگونه می‌توانیم با چوب ورزش کنیم؟

احتمالا شما هم از ورزش با چوب لذت می‌برید و به دنبال ایجاد تنوعی در تمرینات خود هستید. یکی از انواع تمرین، ورزش کردن با چوب است. این روش باعث ایجاد تنوع در تمرین خواهد شد. ورزش با چوب چه فوایدی دارد؟ با چه چوبی می‌توان به طور موثر تمرین کرد؟ کدام حرکات را می‌توان با چوب انجام داد؟

با ما در این مطلب همراه باشید تا همه چیز را درباره تمرین با چوب و فواید آن به شما بگوییم و بهترین حرکاتی که می‌توان با چوب انجام داد را معرفی کنیم.

با کدام چوب یا میله می‌توان ورزش کرد؟ چوب جارو یا میله هالتر؟

با هردو! میله هالتر که یکی از وسایل اصلی در ورزش بدنسازی است و خودش به تنهایی می‌تواند یک جلسه تمرین فول بادی باشد! اما آیا دیگر وسایل مثل چوب جارو هم می‌توانند جایگزین میله هالتر شوند؟ بله؛ اگر چوب دستی شما تمییز و سبک باشد می‌تواند کاربرد تمرینی هم داشته باشد. 

آیا تا به حال اسم “چوب پیلاتس” را شنیده اید؟ چوب پیلاتس یک چوب بلند و نسبتا نازک و سبک است که در ورزش پیلاتس کاربردهای زیادی دارد. شما می‌توانید این چوب را از بازار تهیه کنید. این چوب می‌تواند به نوعی میله هالتر بدون وزنه باشد که با آن یک سری تمرینات قدرتی انجام دهید. تمرینات با این چوب، ساده و بدون فشار وزنه است. 

ورزش در خانه با چوب یا میله

ورزش و تمرین با چوب چه فوایدی دارد؟

اگر چوب تمیز و سبکی در اختیار دارید (اگر دسته طی هم باشد اشکالی ندارد) می‌توانید با آن تمرینات متنوعی انجام دهید. چوب هم می‌تواند یک وسیله ورزشی محسوب شود و ورزش با چوب هم قطعا مزایا و فواید مختلفی خواهد داشت.

تقویت عضلات

ورزش با چوب می‌تواند نوعی تمرین قدرتی سبک محسوب شود، چراکه با انجام حرکات و تمرینات متنوع می‌توانید عضلات بازوها، سرشانه، شکم و پایین تنه را درگیر و این عضلات را تقویت کنید.

صرفه جویی در زمان با تمرینات چند مفصلی

تمریناتی که با چوب بانجام می‌شوند، اکثرا تمرینات چند مفصلی به حساب می‌آیند، مثل اسکات، ددلیفت یا لانگز معکوس. در حین این تمرینات گروه‌های عضلانی و مفاصل مختلفی درگیر می‌شوند و شما در یک زمان واحد، چندین عضله را به چالش می‌کشید.

کم فشار و امن

ورزش با چوب بسیار کم فشار خواهد بود؛ چراکه چوب سنگین نیست و شما در انجام تمرینات با چوب فقط روی درستی تکنیک حرکت تمرکز دارید. بنابراین اگر آسیب دیدگی دارید یا به هر دلیلی دوست دارید سبک تمرین کنید، تمرین با چوب گزینه بسیار خوبی خواهد بود.

تمرینات متنوع و جالب

ورزش همیشه می‌تواند ما را غافلگیر کند و با ایجاد تنوع در تمرینات دوباره هیجان و جذابیت را به برنامه تمرینی بیاورد! این بار با چوب! ورزش با چوب شامل تمرینات متنوعی می‌شود و چون این تمرینات جدید هستند، قطعا شما را به هیجان می‌آورند.

کالری سوزی

کالری سوزی در حقیقت به برنامه تمرینی و غذایی شما بستگی دارد، اما اگر مربی، ورزش با چوب را پرفشار و ترکیبی از هوازی و قدرتی بچیند، بسیار کالری سوز خواهد بود. همین تمرینات کالری سوز هم به مرور باعث کاهش وزن می‌شود.

معرفی ورزش با چوب برای درگیر کردن نقاط مختلف بدن

اکنون چند تمرین با چوب برای درگیر کردن نقاط مختلف بدن‌تان آموزش می‌دهیم. با این تمرینات می‌توانید بر عضلات مورد نظرتان تمرکز بیشتری داشته باشید.

۱. تمرین با چوب برای شکم و بازوها

  • پاهای خود را حدودا به اندازه عرض شانه باز کنید؛
  • چوب را روی شانه های خود قرار دهید و زانوهای خود را کمی خم کنید (تقریبا مثل اسکات بنشینید)؛
  • بدون اینکه پاهای‌تان را تکان دهید به سمت چپ و راست بچرخید،‌ دقت کنید که بیش از حد نچرخید یا ناگهانی حرکت نکنید.

این تمرین را به مدت ۳۰ ثانیه و برای ۳ ست انجام دهید.

تمرین با چوب برای شکم

۲. تمرین با چوب برای کمر و بازو

  • مثل تمرین قبلی پاها به اندازه عرض شانه باز و کمی روی زانو بنشینید؛
  • چوب را روی شانه‌های خود قرار دهید؛
  • پشت خود را صاف نگه دارید و مانند تمرین قبلی شروع به چرخش از یک طرف به طرف دیگر کنید، اما این بار حرکات کمتر و کوتاه‌تر. به عبارت دیگر فقط تنه را حرکت دهید؛
  • در عین حال که کمر را به آرامی می‌چرخانید، دست‌‌ها را هم جلو و عقب بیاورید؛

این تمرین را به مدت ۳۰ ثانیه و در ۳ ست انجام دهید.

ورزش با چوب برای کمر

۳. تمرین با چوب برای کمر،‌ شکم و بازو

  • پاها از هم باز کنید و به جلو خم شوید؛
  • چوب را با هر دو دست بگیرید و با کمی خم کردن زانوها، تنه را از یک طرف به طرف دیگر بچرخانید؛
  • خیلی آرام و با سرعت کم،‌ بدون فشار وارد شدن به کمر چرخش را انجام دهید.

این ورزش با چوب را به مدت ۴۰ ثانیه و برای ۲ ست انجام دهید.

تمرین با چوب برای شکم

۴. تمرین با چوب برای پاها

  • پاها را به اندازه عرض شانه باز کنید؛
  • چوب را روی شانه‌های‌تان قرار دهید؛
  • پای راست خود را تا جایی که می توانید بالا بیاورید و چند ثانیه نگه دارید؛
  • سپس همین حرکت را با پای چپ انجام دهید.

این تمرین را برای هردو پا در ۳ ست انجام دهید.

تمرین با چوب برای پا

۵. ورزش با چوب برای پا و شکم

  • پاهای خود را کمی بیشتر از عرض شانه باز کنید؛
  • با سفت کردن شکم، پای راست خود را تا انتها به سمت بالا خم کنید، (درست مثل تصویر) انگار می‌خواهید آن را به نوک چوب برسانید؛
  • سپس همین تمرین را برای پای چپ خود انجام دهید.

این تمرین را به مدت ۴۰ ثانیه با پاهای متناوب تکرار کنید.

ورزش با چوب پیلاتس

۶. تمرین با چوب برای انعطاف کمر

  • پاها را به اندازه عرض شانه باز کنید؛
  • چوب را با دو دست و در مقابل پاهای خود بگیرید؛
  • کمر خود را تا جایی که می‌شود صاف به جلو خم کنید و چوب را جلو بیاورید؛
  • سعی کنید در این وضعیت حدود ۳۰ ثانیه بمانید.

این ورزش با چوب را برای ۳ ست تکرار کنید.

ورزش برای انعطاف کمر

۷. تمرین کرانچ با چوب برای شکم

  • روی زمین (روی یک زیرانداز نرم)‌ به پشت دراز بکشید، دست ها را پشت سرتان دراز کنید، چوب را با هر دو دست بگیرید؛
  • سعی کنید یک کرانچ (درازنشست)‌ بزنید،‌ ولی حین بلند شدن چوب را هم بالا بیاورید؛
  • سپس بلند شوید.

این تمرین را برای مدت ۴۰ ثانیه تکرار کنید.

کرانچ با چوب

۸. تمرین پهلو با چوب

  • به پشت دراز بکشید و چوب را با دو دست بالای شکم خود نگه دارید،‌ هردو پا صاف روی زمین باشد؛
  • پای چپ خود را خم کنید و داخل شکم بیاورید،‌ خودتان هم کمی مثل حرکت کرانچ به داخل شکم جمع شوید؛
  • طوری که چوبی که دست شماست زانوی چپ شما را لمس کند؛
  • تمرین را با پای راست تکرار کنید.

این تمرین را به مدت ۴۰ ثانیه با پاهای متناوب انجام دهید. اگر می‌‌توانید در ۲ ست انجام دهید.

تمرین پهلو با چوب

۹. تمرین هوازی با چوب

  • پاهای خود را کمی بیشتر از عرض شانه باز کنید؛
  • چوب را با دستانتان بگیرید و جلوی خود بیاورید سپس مانند تصویر با حرکت دادن چوب به سمت بالا و پایین، پاها را هم به طور متناوب عقب و جلو ببرید؛

این ورزش با چوب را به مدت ۳۰ ثانیه و برای ۳ ست تکرار کنید.

هوازی با چوب

۱۰. تمرین بالا آوردن پا با چوب

  • با دست چپ به چوب تکیه دهید و دست راست را روی کمر بگذارید؛
  • حالا پای راست را بالا بیاورید؛
  • سپس همین کار را برای پای دیگر انجام دهید؛
  • توجه کنید که در دفعات اول خیلی پای خود را بلند نکنید، اما بعد از ست اول سعی کنید که پاهای‌تان را بیشتر بالا بیاورید.

این تمرین را ۸ بار برای هر پا و در ۳ ست تکرار کنید.

خارج ران ایستاده با چوب

تمرینات دیگری که می توان با چوب انجام داد

همان‌طور که گفتیم تنوع ورزش با چوب زیاد است و تمرینات بسیاری را می‌توانید با چوب انجام دهید و اثرات آن حرکات را افزایش دهید.

  • اسکات با چوب
    این تمرین مثل انجام اسکات با هالتر است؛ با این تفاوت که وزنه‌ای روی چوب قرار ندارد و یک اسکات سبک را انجام می‌دهید. اسکات با چوب روی پاها و باسن تاثیرگذار است؛ به علاوه، قرار گرفتن چوب روی شانه‌ها، عضلات شکم شما را هم درگیر می‌کند.
  • ددلیفت با چوب
    ددلیفت با چوب هم به ایجاد قدرت و تعادل به طور مساوی در هر دو پا کمک می‌کند. استفاده از چوب برای این حرکت راه بسیار خوبی برای یادگیری نحوه صحیح لیفت با هالتر است.
  • لانگز راه رفتنی با پرس سرشانه
    این تمرین ترکیبی (چند مفصلی) ضربان قلب شما را افزایش می‌دهد، قدرت کل بدن را افزایش می‌دهد و هماهنگی عصب عضله را هم بسیار بهبود می‌بخشد. شاید به نظر آسان بیاید، اما کافی است امتحانش کنید تا ببینید چقدر حفظ تعادل در حین لانگز راه رفتنی و پرس سرشانه سخت است!
  • لانگز معکوس
    لانگز معکوس یکی دیگر از حرکات ترکیبی عالی با چوب است که کل بدن شما را درگیر می‌کند. انجام این ورزش با چوب تاثیر آن را بیشتر خواهد کرد.
  • پهلو چرخشی با چوب
    این ورزش با چوب به خوبی عضلات مورب شکمی و عضلات پشت و البته عضلات بالاتنه را درگیر می‌کند.
    • نحوه انجام حرکت
      • چوب را از بالای سرتان پایین بیاورید و به پای راست نزدیک کنید؛
      • سپس دستان‌تان را بالا ببرید و این بار به پای چپ نزدیک کنید.
  • پهلو ایستاده با چوب
    این تمرین هم برای درگیر کردن عضلات میان تنه (شکم و پهلو و پشت) و عضلات چهارسر بسیار عالی است.
    • نحوه انجام حرکت
      • چوب را بالای سر نگه دارید و سپس پایین آورید؛
      • همزمان یک پا را هم در شکم جمع کنید؛
      • دوباره حرکت را برای پای دیگر تکرار کنید.

نکات ایمنی که هنگام ورزش با چوب باید رعایت کنید

ورزش با چوب، ایده چندان رایجی نیست و اگر قصد دارید با چوب ورزش کنید، باید موارد ایمنی را رعایت کنید تا هیچ گونه آسیبی به شما وارد نشود.

چوب سالم و بی‌خطر باشد!

اولین نکته این است که چوبی که برای ورزش انتخاب می‌کنید، باید محکم، سبک، تمیز و بدون خراشیدگی باشد. یعنی خورده‌های چوب در دست شما فرو نروند یا چوب آلوده نباشد که محیط خانه را غیربهداشتی کند.

چوب را به درستی در دست بگیرید!

در طول تمرین چوب را درست دست بگیرید طوری که تعادلتان بهم نخورد یا به مفاصل شما فشاری وارد نشود، یعنی ناگهانی چوب را نچرخانید و تاب ندهید که به کمر یا مچ دستتان فشار وارد شود یا به خودتان برخورد نکند!

اطراف‌تان حتما فضای خالی باشد!

دقت کنید که فضای کافی در اطراف خود داشته باشید تا چوب به هیچ کسی یا چیزی برخورد نکند و بتوانید آزادانه و بدون هیچ مانعی حرکت کنید.

اگر آسیبی دارید، چوب را بالای سر نچرخانید!

اگر مفصل شانه یا گردن‌تان آسیب دیدگی و درد دارد، چوب (یا دمبل یا هالتر یا هر وسیله‌ای را) بالای سر نبرید. این کار باعث بدتر شدن آسیب و درد زیادی می‌شود. به جای ورزش با چوب، از مربی خود تمرینات اصلاحی بگیرید.

با رعایت این نکات ایمنی، می‌توانید از یک تمرین خلاقانه و موثر با چوب لذت ببرید و در عین حال آسیبی هم نبینید.

سخن پایانی

ورزش کردن با چوب یکی از روش‌های تمرینی است. استفاده از چوب در ورزش هم تنوع محسوب می‌شود و هم می‌تواند تاثیر تمرین را افزایش دهد. در این مطلب درباره فواید و نکات ورزش با چوب گفتیم و بهترین حرکات تمرینی با چوب را معرفی کردیم.

منابع: livestrong

آموزش انواع ماساژ صورت برای از بین بردن پف و چروک صورت_665a4aaab89cf.jpeg

آموزش انواع ماساژ صورت برای از بین بردن پف و چروک صورت

تا به حال ماساژ صورت را امتحان کرده‌اید؟ فواید ماساژ صورت چیست؟ این کار یک حرکت آرامش بخش و موثر در راستای مراقبت از پوست است و شما را خسته‌ نمی‌کند؛ تنها کافی است چند بار در طول هفته صورت خود را ماساژ دهید. همان‌طور که هر چه بیشتر به باشگاه ورزشی بروید نتایج بهتری می‌گیرید، هر چه بیشتر عضلات صورت خود را ماساژ دهید، به نتایج بهتری خواهید رسید.

در این مطلب می‌خواهیم روش ماساژ صورت برای اهداف مختلف را به شما آموزش دهیم. مطمئن باشید پس از مدت کوتاهی به این حرکات عادت می‌کنید و از انجام آن لذت خواهید برد.

فواید ماساژ دادن صورت چیست؟

وقتی از یک آرایشگر یا متخصص زیبایی می‌خواهید صورت شما را ماساژ دهد، این کار نه‌تنها باعث آرامش شما می‌شود، بلکه برای پوست صورت شما هم مفید است. ماساژ صورت، آثار کوتاه مدت و بلند مدت فراوان دارد، از جمله:

  • افزایش جریان خون در پوست
  • پخش کردن چربی در همه جای پوست و ممانعت از پیدایش چین و چروک روی صورت

ماساژ روشن کننده پوست صورت

برای انجام ماساژ برای شفافیت پوست ابتدا صورت خود را کاملاً تمیز کنید، می‌توانید برای این کار، صورت‌تان را با آب و صابون بشویید. پیشنهاد ما این است که همیشه قبل از انجام هر نوع ماساژی صورت‌تان را کاملاً بشویید و از پاک‌کننده آرایش یا روغن زیتون استفاده کنید تا صورت‌تان از هرگونه آلودگی پاک شود. سپس صورت خود را با آب ولرم بشویید و با حوله‌ای خشک به صورت‌تان ضربه بزنید. اکنون به صورت مرحله به مرحله این ماساژ را آموزش می‌دهیم.

۱. ماساژ را از ناحیه لنفاوی آغاز کنید!

بسیاری بر این باور هستند که مواد سمی از صورت به سمت غدد لنفاوی زیر چشم و اطراف گردن نفوذ می‌کند. شروع ماساژ از این نواحی به آزادسازی مواد سمی کمک نموده و به مرور زمان از تشکیل این سموم در صورت‌تان جلوگیری خواهد کرد؛ بهتر است برای ماساژ نواحی لنفاوی از نوک انگشتان‌تان استفاده کنید و به صورت دایره‌ای ناحیه لنفاوی را به مدت یک دقیقه ماساژ دهید.

ماساژ ناحیه لنفاوی
  • زیر چشمان‌تان را ماساژ دهید و آرام به سمت گلو پایین بیایید، سپس از دو طرف چانه را ماساژ داده و دوباره به سمت بالا بروید.
  • باید انگشتان‌تان محکم و سفت باشد، اما منظورمان این نیست که به قدری سفت باشد که به پوست صورت‌تان آسیب بزند.

۲. اطراف صورت‌تان را نیز ماساژ دهید!

ماساژ اطراف صورت
  • به صورت دایره‌ای اطراف چانه و اطراف دهان‌تان را ماساژ دهید؛
  • سعی کنید پوست صورت خود را به سمت بالا ماساژ داده و هرگز پوست‌تان را به سمت پایین نکشید؛
  • این ماساژ را به مدت یک دقیقه ادامه دهید.

۳. پیشانی‌تان را ماساژ دهید!

ماساژ پیشانی
  • ابتدا سعی کنید هر دو طرف سر را به صورت دایره‌ای ماساژ داده و سپس به سمت مرکز پیشانی بیایید؛
  • سپس دوباره به دو طرف پیشانی رفته و همزمان دو طرف را ماساژ دهید؛
  • این حرکت را به مدت یک دقیقه ادامه دهید.

۴. اطراف چشم ها را ماساژ دهید!

ماساژ چشم ها
  • ابتدا انگشتان‌تان را در قسمت داخلی زیر ابرو قرار داده و سپس آن‌ها را به سمت خارجی چشم بکشید؛
  • دقت داشته باشید که زیر چشمان‌تان را آرام‌تر ماساژ دهید؛
  • به صورت دایره‌ای اطراف چشم را ماساژ داده و به اطراف بینی بیایید؛
  • این حرکت را یک دقیقه ادامه دهید.

نکته: ماساژ اطراف چشم باعث کاهش پف زیر و دور چشم شده و ظاهرتان را جذاب‌تر و جوان‌تر خواهد کرد. بهتر است برای ماساژ اطراف صورت از روغن بیشتری استفاده کنید تا از کشیده شدن پوست اطراف صورت‌تان جلوگیری شود.

۵. یک بار دیگر همه حرکات را تکرارکنید!

دوباره همه قسمت‌های صورت‌تان را ماساژ دهید؛ پس از اتمام تمرینات، می‌توانید تغییر را احساس کنید؛ صورت‌تان جوان‌تر، شاداب‌تر و روشن‌تر به نظر خواهد رسید.

ماساژ صورت برای از بین بردن چروک

این ماساژها به خوبی نواحی مختلف صورت که بیشتر دچار افتادگی و چروک می‌شوند را تمرین می‌دهد و از چروکیده شدن‌شان پیشگیری می‌کند. مرحله به مرحله با ما پیش بروید.

۱. ماساژ ضد چروک برای اطراف دهان

ماساژ اطراف دهان
  • به آرامی نزدیک گوشه‌های دهان ماساژ دهید؛
  • با استفاده از نوک انگشتان، حرکات دایره‌ای سفت (ولی با ملایمت) روی خطوط خنده دو طرف دهان‌تان انجام دهید. این ماساژ را یک دقیقه انجام دهید.

۲. ماساژ ضد چروک برای گونه‌ها

ماساژ گونه ها
  • با انگشتان‌تان حرکات آرام دایره‌ای مانند روی سیب‌های گونه‌ انجام دهید تا عضلات این ناحیه سفت و محکم شود و دچار افتادگی و چروک نشود؛
  • در حالی که انگشتان‌تان را به سمت استخوان گونه‌ و رو به بالا می‌کشید، فشار ملایمی اعمال کنید؛
  • برای یک دقیقه این ماساژ را ادامه دهید.

۳. ماساژ ضد چروک نواحی چشم و ابرو

ماساژ چشم و ابرو
  • انگشتان خود را بالای ابروها قرار دهید، سپس آنها را به سمت بیرونی چشمان خود بکشید و زیر چشم‌ها هم بکشید تا یک دایره فرضی کشیده باشید؛
  • این ماساژ را باید در امتداد دو طرف بینی و در ادامه خطوط ابرو ادامه دهید؛
  • به مدت یک دقیقه این ماساژ را ادامه دهید.

نکته: اگر حس می‌کنید پوست شما خیلی خشک است، این ماساژ را با روغن نرم کننده انجام دهید.

۴. ماساژ ضد چروک برای پیشانی

اگر روی پیشانی شما خط افتاده، در قدم اول تصمیم بگیرید که دیگر پیشانی خود را بالا نیندازید تا چروک نشود و در قدم دوم با این ماساژ، چروک‌های فعلی را برطرف کنید.

ماساژ پیشانی
  • انگشتان خود را روی پیشانی بگذارید و شروع به ماساژ متناوب کنید، به این صورت که با یک دست پیشانی را به سمت بالا و با دست دیگر پیشانی را به سمت پایین ببرید؛
  • این حرکت زیگزاگی را به مدت یک دقیقه در تمام نواحی پیشانی انجام دهید.

ماساژ صورت برای از بین بردن پف 

پف صورت یک مشکل رایج است. خیلی از اوقات بعد از خواب یا یک سردرد و غیره احساس می‌کنیم که صورت‌مان پف کرده است. ماساژهای زیر می‌تواند به رفع پف صورت کمک کنند.

۱. ماساژ زیر استخوان گونه

ماساژ استخوان گونه
  • به آرامی انگشتان‌تان را زیر استخوان گونه به صورت نیم دایره‌ای بکشید تا به خوبی ماساژ داده باشید؛
  • اگر پوست شما خشک است و کشیده می‌شود کمی روغن سبک هم به انگشتان‌تان آغشته کنید.

۲. ماساژ نصف صورت

ماساژ دو طرف صورت
  • شما برای از بین بردن پف باید دو طرف صورت خود را به نوبت ماساژ دهید؛
  • با حرکات دایره‌ای پهن، کناره‌های فک، گوشه‌های دهان، کنار سوراخ‌های بینی و روی استخوان‌های گونه‌تان را با فشار ملایمی ماساژ دهید؛
  • این تمرین را برای دو طرف صورت و هربار ۱ دقیقه انجام دهید.

۳. ماساژ اطراف و زیر چشم

  • انگشتان خود را روی قوس ابروها قرار دهید و به صورت دایره‌ای اطراف چشم را خیلی آرام ماساژ دهید؛
  • دقت کنید که به خود چشم اصلا نباید فشاری وارد شود؛
  • این ماساژ را یک دقیقه ادامه دهید.

ماساژ صورت برای از بین بردن استرس

خیلی اوقات استرس و اضطراب باعث می‌شود که فک و صورت شما قفل شود، بنابراین به ماساژ نواحی مختلف صورت نیاز دارید، تا این نواحی منقبض را آزاد و شل کنید.

۱. ماساژ زیرگوش و فک

ماساژ زیر گوش و فک
  • با استفاده از نوک انگشتان، نواحی زیرگوش و فک را به مدت یک دقیقه با حرکات دایره ای ماساژ دهید؛
  • از زیر گوش شروع کنید، به سمت گلو و در امتداد خط فک خود به سمت بالا حرکت کنید؛
  • نقاطی که منقبض و دردناک هستند را کمی سفت‌تر فشار دهید.

۲. ماساژ شقیقه و پیشانی

اغلب اوقات استرس و نگرانی منجر به سردرد می‌شود و یک ماساژ خوب در ناحیه شقیقه و پیشانی می‌تواند به آرامش بیشتر شما کمک کند.

ماساژ شقیقه و پیشانی
  • با حرکات آرام هر دو طرف شقیقه‌های‌تان را به طور همزمان ماساژ دهید و به تدریج به سمت وسط پیشانی خود حرکت کنید؛
  • سپس به طرفین برگردید؛
  • این ماساژ را یک دقیقه انجام دهید.

۳. ماساژ اطراف بینی

ماساژ بینی به تسکین گرفتگی‌های سینوس کمک می‌کند.

ماساژ بینی
  • به آرامی ناحیه بالای بینی خود را نیشگون بگیرید؛
  • انگشتان خود را به سمت سوراخ های بینی خود سُر دهید؛
  • این ماساژ را به مدت یک دقیقه تکرار کنید.

چرا ماساژ دادن صورت با روغن بهتر است؟

لایه نازکی از روغن به صورت خود بمالید؛ استفاده از روغن در حین ماساژ باعث می‌شود که انگشتان‌تان راحت‌تر بر روی صورت حرکت کنند.

استفاده از روغن بر روی پوست صورت، موجب شفاف و روشن‌تر شدن پوست‌تان می‌شود؛ می‌توانید از مخلوطی از روغن‌ها یا تنها یک نوع روغن که برای نوع پوست‌تان مناسب‌تر است، استفاده کنید؛ پیشنهاد ما روغن‌هایی مانند آرگان و جوجوبا است که باعث باز شدن منافذ پوست به صورت طبیعی می‌شود.

  • اگر پوست‌تان خیلی خشک و حساس است، از روغن آرگان یا روغن بادام استفاده کنید.
  • اگر پوست شما معمولی یا مایل به چرب است، از روغن جوجوبا یا مخلوط روغن جوجوبا با روغن کرچک استفاده کنید.
  • اگر از چرب شدن صورت‌تان متنفر هستید نیز می‌توانید از مرطوب‌کننده‌های مورد علاقه‌تان استفاده کنید.

بهترین زمان برای ماساژ صورت

بهترین زمان برای ماساژ صورت برای هر شخص می‌تواند متفاوت باشد، هر زمان که دوست داشتید صورت خود را نوازش کنید و ماساژ دهید! اما چند زمان است که احتمالا برای ماساژ صورت مفیدتر است:

  • قبل از خواب: ماساژ دادن صورت قبل از خواب به عضلات صورت‌تان آرامش می‌بخشد، استرس را کم می‌کند و در نهایت خواب بهتری خواهید داشت. از آنجاکه معمولا پیش از خواب صورت خود را می‌شویید و محصولات مراقبت پوستی را استفاده می‌کنید، بسیار زمان ایده آلی برای ماساژ صورت هم است.
  • پس از شستشوی صورت: ماساژ صورت پس از پاکسازی می‌تواند به باز شدن منافذ و بهبود جذب محصولات مراقبتی کمک کند. این کار باعث می‌شود محصولات مراقبت پوستی شما بهتر جذب پوست شود. البته یادتان نرود همیشه قبل از ماساژ صورت ابتدا دست‌ها و سپس صورت خود را با مواد شوینده مناسب بشویید و پوست تمیز را ماساژ دهید.
  • هنگام صبح: ماساژ صورت در ابتدای روز و هنگامی که تازه از خواب بیدار شده‌اید ورم و پف صورت شما را کم می‌کند و به شما کمک می‌کند تا با چهره‌ای سرزنده‌تر و جوان‌تر روز خود را شروع کنید!

تعداد دفعات ماساژ صورت در هفته

برای اکثر افراد ۲ تا ۳ بار در هفته ماساژ صورت کافی است تا هم از مزایای ماساژ بهره‌مند شوند هم اینکه هیچ تحریک یا آسیبی به پوستشان وارد نشود. اما به طور کلی این موضوع به نوع پوست، هدف شما از ماساژ، تکنیک‌ها و مواد مراقبت پوستی که استفاده می‌کنید، بستگی دارد.

اگر پوست شما حساس و ملهتب است، با یک بار در هفته ماساژ شروع کنید تا ببینید پوست چگونه واکنش نشان می‌دهد. در این شرایط ماساژ باید بسیار ملایم و با استفاده از محصولات مخصوص پوست حساس باشد!

برای کسانی که به دنبال کاهش چین و چروک (مانند کاهش خطوط ریز دور چشم، ورم زیر چشم‌ها یا خطوط پیشانی هستند)، احتمالا ماساژ روزانه مفیدتر باشد. شما می‌توانید با تکنیک‌های خاص و ملایم و استفاده از ابزارهای ماساژ مانند رولرهای صورت یا گوئاشا، ماساژ خود را مفیدتر هم کنید.

  • نکته: ماساژ صورت با ماساژ قسمت‌ها و بافت‌های دیگر بدن متفاوت است، زیرا حساسیت پوست صورت نسبت به نواحی دیگر بدن بیشتر است و باید در حین انجام ماساژ نهایت دقت را داشته‌باشید. اگر متوجه قرمزی، التهاب، ورم یا هرگونه واکنش منفی شدید، ماساژ را متوقف کنید و با یک متخصص پوست مشورت کنید.

سخن پایانی

ماساژ صورت به صورت اصولی باعث افزایش جریان خون در پوست و در نتیجه افزایش شادابی و زیبایی پوست می‌شود. در این مطلب، ماساژ صورت برای اهداف مختلفی مثل پاکسازی، حجم دادن صورت، از بین بردن پف و شفافیت پوست را آموزش دادیم و نکات مربوط ماساژ صورت با روغن را گفتیم.

منابع: geneo – byrdie

فواید ورزش سوارکاری + آموزش تکنیک‌های مهم اسب سواری_665a4aa431a53.jpeg

فواید ورزش سوارکاری + آموزش تکنیک‌های مهم اسب سواری

چقدر با ورزش سوارکاری آشنایید؟ هزاران سال است که انسان‌ها اسب سواری می‌کنند و فعالیتی که زمانی جزء حمل و نقل ما بود، اکنون به یک ورزش تبدیل شده‌است. اگر ورزش سوارکاری می‌کنید، یا علاقه‌مند به آن هستید، شاید بخواهید از فواید این ورزش آرامش بخش و دوست داشتنی بیشتر بدانید و همچنین چند تکنیک‌ مهم آن را یاد بگیرید. با ما همراه باشید تا آنچه به دنبالش هستید را به شما بگوییم.

ورزش سوارکاری یا اسب سواری برای تناسب اندام چه فوایدی دارد؟

ورزش اسب سواری ورزشی برای روح و جسم است! بله این ورزش زیبا فواید زیادی برای روح و روان‌تان دارد؛ به طور مثال استرس را کاهش می‌دهد، اعتماد به نفس‌تان را بالا می‌برد و مغز شما را تمرین می‌دهد. ورزش سوارکاری همچنین ماهیچه‌های شما را ورزیده‌تر می‌کند، یک تمرین قلبی عروقی به حساب می‌آید و برای تناسب اندام چندین فایده‌ی مهم دارد. در ادامه چند مورد از فواید ورزش سوارکاری برای تناسب اندام را نام می‌بریم.

ورزش اسب سواری

۱. تقویت عضلات میان تنه

اسب سواری ورزشی است که نیاز به تعادل و ثبات دارد و تعادل و ثبات بدن در درجه اول توسط عضلات میان تنه تامین می‌شود. حفظ وضعیت بدنی درست و اصولی روی زین، این عضلات را فعال می‌کند و در طول زمان منجر به بهبود قدرت میان تنه خواهد شد.

۲. عضله سازی

نه تنها ورزش سوارکاری برای بالا بردن قدرت بدنی عالی است، بلکه اسب سواری منظم به شما کمک می‌کند تا عضله بسازید و دامنه حرکتی‌تان هم بیشتر شود.

آنهایی که تازه اسب سواری را شروع کرده‌اند یا پس از مدتی دوباره روی اسب نشسته‌اند، بدون شک بدن درد روز بعد سوارکاری را به خاطر دارند؛ درست مانند بدن درد بعد از بدنسازی!

در هر قسمت از ورزش سوارکاری یک سری گروه عضلانی درگیر می‌شود؛ چه وقتی که سوار اسب می‌شوید، چه وقتی که با سرعت می‌رانید، یا تغییر جهت می‌دهید یا یورتمه می‌روید، گروه‌های عضلانی شما سخت مشغول کار هستند.

اسب سواری گروه‌های عضلانی مختلفی را، به خصوص عضلات میان تنه و پایین تنه را درگیر می‌کند. این گروه‌های عضلانی شامل عضلاتی مانند راست شکمی، مورب شکمی، باسن، چهارسر ران، پشت پا و دور و نزدیک کننده‌های ران می‌شود.

آموزش اسب سواری

۳. بهبود تعادل و هماهنگی

برای حفظ ثبات در هنگام سوار شدن روی اسب باید مرکز ثقل خود را با مرکز ثقل اسب تراز کنید. این کار ساده نیست و نیازمند تلاش و تمرین زیادی است؛ بسیار بیشتر از آنچه فکر می‌کنید! زیرا مرکز ثقل اسب همیشه در حال نوسان است.

برای اینکه تعادل خود روی اسب را پیدا کنید، باید وضعیت مناسبی را روی زین پیدا کنید و روی آن بمانید، بدن خود را تراز کنید و وزن خود را به طور مساوی با دو پای‌تان به طور ایمن روی رکاب‌ها تقسیم کنید.

۴. کالری سوزی

شاید فکر کنید در ورزش سوارکاری، اسب‌ است که همه زحمت‌ها را می‌کشد و همه کارها را می‌کند، بنابراین همه کالری سوزی‌ها برای اسب خواهد بود. بله این حرف درست است؛ اما سوارکار هم درحال ورزش است و کالری می‌سوزاند.

درگیر کردن ماهیچه‌ها و تلاش برای حفظ تعادل روی اسب، بسیار بیشتر از آن چیزی که فکرش را کنید، کالری مصرف می‌کند. وقتی برای اولین بار این ورزش را شروع کنید با ثابت نشستن روی اسب بسیار چالش خواهید داشت؛ اما به مرور همه حرکات برای‌تان عادی می‌شود؛ ولی فراموش نکنید حتی زمانی که کاملا حرفه‌ای شدید هم هنوز مشغول کار سخت و کالری سوزی بالایی هستید.

محققان دانشگاه A&M تگزاس میزان کالری سوزی ورزش سوارکاری را به دقت محاسبه کرده‌اند و دیدند که پیاده‌روی با اسب به مدت ۴۵ دقیقه می‌تواند تا ۲۰۰ کالری بسوزاند.

۵. کاهش فشار خون

یکی از فواید ورزش منظم برای سلامتی، تنظیم فشار خون است. تحقیقات نشان داده است که فعالیت بدنی منظم می‌تواند فشار خون بالا را ۵ تا ۸ میلی‌متر جیوه کاهش دهد. همچنین ثابت شده‌است که بودن در کنار حیوانات به کاهش فشار خون کمک می‌کند و ورزش سوارکاری نیز برای رفع خستگی و کاهش استرس عالی است، بنابراین یک بُرد تمام عیار است.

اگر به حیوان نجیب اسب و این ورزش علاقه‌مند هستید، پس می‌توانید علاوه‌بر لذت بردن از وقت گذراندن با اسب، از فواید این ورزش و به خصوص بهبود فشار خون هم بهره‌مند شوید.

۶. تقویت سیستم قلبی عروقی

اسب‌ها نه تنها نمادی از مهر و عاطفه هستند، بلکه به معنای واقعی هم برای سلامت قلب سوارکاران مفید هستند! اسب سواری یک ورزش هوازی است که با انجام مرتب آن سیستم قلب و عروق شما هم تقویت می‌شود.

فواید اسب سواری

چگونه اسب سواری کنیم؟ | آموزش چند تکنیک ساده برای سوارکاری

سوار شدن روی اسب و ورزش سوارکاری برای اولین بار استرس زا و ترسناک خواهد بود و این ترس و استرس کاملا طبیعی است. اما چند تکنیک و نکته ساده را به شما آموزش می‌دهیم تا تسلط بیشتری بر این ورزش پیدا کنید و کار برای‌تان راحت شود.

سعی کنید که با اسب ارتباط عاطفی بگیرید!

ایجاد یک رابطه دوستانه با اسب، بخش اساسی ورزش سوارکاری و قدم اول یک ارتباط زیبا و شگفت انگیز است. خیلی زود متوجه خواهید شد که اسب، یک حیوان عاطفی و پراحساس است و ارتباط با آن، برای‌تان لذت بخش خواهد بود.

بار اول با مربی نزدیک اسب شوید و اجازه دهید مربی اسب را آرام کند. سپس بازوی خود را دراز کنید و فرصت دهید اسب پشت دست شما را بو کند. این کار اغلب به عنوان دست دادن با اسب شناخته می‌شود و نشانه‌ای از موافقت اسب برای سوار شدن روی او تلقی می‌شود.

همیشه اعتماد به نفس داشته باشید!

احساسی که شما تجربه می‌کنید به اسب هم منتقل شده و او همین احساس را خواهد داشت. بنابراین با اعتماد به نفس و آرامش سوار اسب شوید تا اسب نیز احساس راحتی و آرامش کند و مضطرب نشود.

سوار شدن روی اسب را به درستی یاد بگیرید!

حتما لازم است اولین بار با مربی سوار اسب شوید؛ روش صحیح سوار شدن بر اسب استفاده از پای چپ و قرار دادن آن بر روی رکاب است؛ چراکه اسب‌ها هم به همین روش آموزش دیده‌اند.

یک چهارپایه سمت چپ اسب بگذارید و خیلی آرام پای چپ خود را در رکاب بگذارید. با دست چپ افسار اسب را بگیرید و با پای راست خود را بالا بکشید؛ سپس به نرمی سوار شوید. مراقب باشید که گردن اسب را فشار ندهید و به آن فشار وارد نکنید؛ چراکه در این صورت به او آسیب می‌رسانید.

نگاه‌تان رو به جلو باشد!

شاید از خواندن این تکنیک تعجب کنید؛ چراکه بسیار عادی به نظر می‌رسد، اما نکته‌ی بسیار مهم است! بسیاری از مبتدیان، به اسب نگاه می‌کنند اما اشتباه است و باید به مسیر نگاه کنید. نگاه کردن به سر اسب حین ورزش سوارکاری مثل این است که حین رانندگی به کاپوت ماشین نگاه کنید! پس به جلو نگاه کنید و حواس‌تان به مسیر باشد.

آموزش سوارکاری اسب

کم کم حرکت کنید!

وقتی تازه کار هستید به هیچ وجه حرکات نمایشی یا کارهای عجیب روی اسب انجام ندهید! به مبتدیان یا تازه کارها، به شدت توصیه می‌کنیم که فقط با اسب قدم بزنند. بگذارید اسب به شما عادت کند و شما هم به موقعیت، حرکت و احساس کلی که باهم دارید عادت کنید. هر حرکت جدید، سرعت گرفتن یا پریدن‌های ساده هم نیاز به آموزش حرفه‌ای مربی دارد و نباید سرخود، آن‌ها را انجام دهید.

به گرفتن شاخ زین عادت نکنید!

سوارکاران مبتدی ممکن است برای حفظ تعادل‌شان شاخ زین را بکشند اما اشتباه است! سعی کنید از همین ابتدا به گرفتن شاخ زین عادت نکنید؛ چراکه ممکن است موقعیت یا حادثه‌ای پیش بیاید و شما پرت شوید! در عوض از مربی بخواهید حفظ تعادل را با توجه به جثه شما و اسب به دقت به شما آموزش دهد. تنظیم حالت نشستن، کشیدن پاها یا گرفتن افسار (آن هم ملایم و با مهربانی) از راه‌های حفظ تعادل روی اسب است.

سخن پایانی

ورزش سوارکاری، یک ورزش لذتبخش است که برای تناسب اندام، سلامتی بدن و همچنین سلامتی روان فواید مختلفی دارد. در این مطلب درباره فواید اسب سواری گفتیم و نکات و تکنیک‌های مختلفی که یک سوارکار باید آن‌ها را بداند را آموزش دادیم.

منابع: equinehelper – petkeen – lazyhorseranch